Vanmorgen vinden we een camperplek bij het Veerhuis een goede bestemming. Gezien de verwachte wind besluit ik via knooppunten dicht bij de Maas te blijven en niet door de Maasduinen te fietsen.

Ik geloof mijn ogen niet als ik een groep jongeren op de fiets kruis. Eentje heeft een opblaas kroon op het hoofd en de helft heeft wel een oranje broek of bloes aan. Waar komt deze oranjegekte vandaan? In het dorp een tweede groep met nog meer geluid. Ze verheugen zich nu al op de match tegen Polen, die morgen speelt.

Het eerst pondje brengt me naar de rechteroever, het tweede naar de linkeroever. Dan kom ik in het rozendorp Lottum terecht en volg pijlen naar een rosarium. Boven de handelskwekerij hangt een wolk van rozengeur. Het ruikt intens, zelfs met deze wind.
Mijn fiets waait er om en het is gewoon te koud om te blijven al weet ik met grote zekerheid dat ik 'Astrid Lindgren', 'Eden Rose '85' en 'White meiLOVE' ooit in de tuin plant.

Het volgende pont zet voetgangers en fietsers over naar Arcen. Ik krijg van een lokale gids een fietskaart en hij vertelt me dat het absoluut het goede moment is om tussen de Rozenkwekerijen te fietsen. Hier worden de rozen voor Nederland en Duitsland gekweekt. Kleine dorpen kunnen groots zijn en op het goede moment welriekend mooi worden.

In Arcen weten ze hoe ze busladingen dagjes toeristen kunnen verwennen. Ik laat me betoveren in een kaaswinkel en kom met belegen kaas, kaas met asperges en kaas met noten en whisky naar buiten. De aspergewijn heb ik laten staan.

Na een bezoek aan de Spar voor gember en extra zakdoeken voor Britta sta ik op het pond te wachten en zie hoe de stroming en de wind vat hebben op de boot. Bij het aanleggen is er een flinke correctie nodig. Op de boot praat ik met de aspirant veerman die de extreme omstandigheden geweldig vindt om te leren. "Geen enkele overzet is hetzelfde. Deze keer kwam ik niet goed uit."

De volgende veerboot wil ik tekenen en meteen gaat een grote groep Duitsers in mijn zichtlijn zitten. De koffie wordt hier super kleurrijk geserveerd. De onwaarschijnlijke laagjescake is lekker.
Als ik op de fiets stap krijg ik een compliment voor mijn tekening van mama en haar dochter. Ze wijzen me op de ooievaar met een jong op het nest en vertellen dat de nesten die een paar jaar eerder geplaatst zijn nu bijna allemaal succesrijke broedsels hebben.

Ik vind camper Julia, hond Thea en Britta bij Veerhuis Tante Jet. Het klinkt vertrouwd omdat ze mijn Bomma ook Tante Jet noemden.

We kraken een fles 'Le petit Velo' een Merlot uit de Pays D'Oc.

Geschreven door Sabine.schetst.fietst