Gisteravond reed ik door een geweldig bos naar het slot van Augustenborg. Eerste stop een badehuset. Twee kleine huisjes en een pier om in de fjord te zwemmen. Uiteraard was er waterpret.
Ik sleep al de hele reis een badpak mee maar kan er me niet toe zetten.

Ik ben wel een keertje met thee gaan mediteren bij het water. Ik liep met mijn voeten door het water en ging daarna op een grote steen zitten. Toen ik iets te ver reikte voor wat extra thee rolde ik van de grote kei in de kleintjes.

Het bos van Augustenborg heeft een eeuwenoude smalle Lindelaan. De bomen lijken hier groter dan bij ons. Aan de voet de typische scheuten van linde.
Sommige bomen zijn omgevallen en mogen gratieus blijven liggen. Dan kan een nieuwe boom ontstaan uit de omhoog stekende wortelkluit en leven zijtakken verder tot nieuwe bomen. Niet klein te krijgen zo'n linde.

Ik rij door het stadje op zoek naar echt Deens eten. Pfff, de hotelkeuken aan de haven op maandag en dinsdag gesloten en de brasserie waar ik koffie dronk ook dicht. Het wordt opnieuw rauwkost, knäckebröd en vis uit blik. Een beetje geitenkaas na. Die was al behoorlijk peperig geworden in een paar uur.

Ik geniet van het uitzicht en zie op een stoppelveld voor de fjord een haas een kraai wegjagen. Ik heb een tijdje moeten kijken. Nu weet ik wat er bedoeld wordt met als een haas vandoor gaan. De acceleratie is nog pittiger dan van een opgefokt hondje. Na een keer of vier heeft de kraai het begrepen. Einde van de show. Nu blijft het spiegelen van het zonlicht op de fjord over.

Ik slaap dankzij de cappuccino wel erg licht.

Het is een warme en heel klamme nacht. De tent druipt van de dauw. Het gras heeft een dauwdruppel op bijna ieder sprietje. Om mijn schoenen te sparen loop ik op blote voeten rond door het malse gras. De binnenzolen van mijn schoenen hebben een rotgeurtje. Gisteren heb ik ze in water gespoeld en op de fietstassen vastgespeld. Het helpt niet meer en ik ben bovendien onderweg een zool kwijtgeraakt.


Als de natte tent ingepakt is en ik mijn schoenen aan doe voelen ze droog aan. Dat is super. De uitgespeelde fietsbroek gaat nat mee in een zakje. Ze voorspellen lichte regen over een paar minuten. Drogen gaat het niet.

Ik reken af en dit is de goedkoopste camping van de reis. Er zijn ook helemaal geen dagjesgasten. Die zitten op een camping bij de haven.

Ik fiets over een soort fietssnelweg naar Sonderborg. Geen ontbijt behalve een kop cacao deze morgen. Ik wil graag iets lekkers en authentiek vinden om te eten.

Dat is me wel gelukt. Een clubsandwich met kip, avocado, rucola, dille en bieslook. Een extra large koffie.

Het interieur combineert warm donkerblauw hout met lemen vakwerk. De verlichting is goed. Door het raampje zie ik een roze vakwermuur met grappige details.

Nu even uitbuiken. Het was echt wel genoeg.

Even genieten van de winkelstraat. Ik zag een mooi tuintafeltje met stoeltjes. De mode is hier echt anders dan bij ons.
Ik blijf me verbazen over de mogelijkheden van tweedehands hier.

Om in de buitensfeer te blijven ga ik een uitdoor winkel binnen. Ik krijg heel sterk het gevoel dat het man only is. De vishengels zijn niet te tellen en de grappige nieuwe visjes kosten veel meer en missen patine.

Het doet me deugd om een keertje stadsdeel op te snuiven.

Bij het verlaten van Sonderborg wil ik de stevige klim naar de windmolen overslaan. Hier haalde ik bijna 40 km/uur in de afdaling. Ik zet in op het doaunierspad dat hier gendarmenvej heet. Om zeker te zijn dat het haalbaar is spreek ik fietsers aan die er vandaan komen. Zij kiezen het officiële fietspad en gaan dit niet doen. Het is spannend en vaak steil op een kiezelspoortje. Het is wel mooi zo dicht langs het water en ook avontuurlijk.

Daarna krijg ik een fietspad met helling van 4,2 %. Dat moet lukken. Die helling herhaalt zich vaak dus wordt het toch wel puffen. Daarna kom ik op het fietspad langs de hoofdweg. Eerst een heel stuk afdalen. Op het eind is dalen door de tegenwind alleen mogelijk in een laag verzet. Ik vind een mooie camping en kom de fietsers aan wie ik raad vroeg terug tegen en ze vroegen of het gelukt was.

Die groep is wel grappig. Ze hebben een absoluut knorrige tienerdochter mee. Ik denk dat ze niet blij is met de nieuwe vriendin van papa. Zij betrekt en bewaardt de rust tot nu toe heel goed. Het zoontje is jonger en doet gewoon zijn ding.

Morgen fiets ik naar Flensburg en bouw overmorgen een rustdag in. Dan kan ik het stadje verkennen of nog een tochtje zonder bagage maken.

De internetverbinding is hier gratis, maar heel zwak. De foto's opladen lukt niet. Die krijgen jullie morgen pas en het traject komt waarschijnlijk ook pas morgen.

Geschreven door Sabine.schetst.fietst