De camping van Rudkøbing had iets bevreemdend. Het gras leek bijna vers uitgerold. Éen caravan, geen campers en twee trekkerstentjes een meneer in korte broek, stevige schoenen en een erg opvallend rood hemd. Hij sprak geen woord en ik verdenk hem ervan om Franstalig te zijn. Het andere tentje staat bij een motor. Het vest en de verstevigde broek hangen erover. Of ik ajb tussen de twee tentjes op 3 m van ieder mijn tentje wil zetten. Stoer tussen de mannen denk ik. Ik heb me laten misleiden. De motor behoorde een jonge vrouw toe.

Later op de avond komen er nog heel wat fietsers toe.

Om half 8 's morgens is er al een stel helemaal gepakt en klaar om te vertrekken. Ze verwachten regen. Tot dan was er alleen maar wat motregen. Niet ideaal om in te pakken, maar ook niet echt een probleem. Ik doe het op mijn dooie gemakje.

4 Nederlanders komen ontbijten. Emaille kampeerkopjes maar wel met opgeklopte melk. Kloppertje op batterijen en op de fiets meegebracht. Hun kok maakt er warme havermout bij.

Als ik wegfiets merk ik dat ik nog nooit zo vroeg klaar was. Ik verken nog een beetje het stadje en maak me niet druk over de ferry. Er gaat er altijd nog wel eentje.

Groot is mijn verbazing als ik aankom bij de ferry. Hij ligt klaar en iedereen is al aan boord. Geen plek te zien voor een ticket. Dus vraag ik het voordat ik aan boord ga. Aan boord te betalen deze keer.

5' later laat een geweldige hoorn zich twee keer horen en we varen uit.
Gek genoeg begin ik me dan zorgen te maken of ik wel op de juiste boot zit.

Als we bijna in Marstal zijn begint het flink te regenen. In de haven zoek ik de beschutting op in een brunch restaurant. Ik ben zeker niet de enige.

Koffie. Een grote kop en een thermos vol. Ik neem er een stuk kaastaart bij. Niet te zoet gelukkig. Het blijft met vlagen uit de lucht vallen totdat de hele thermos leeg is. De ober schudt aan het tentzeil en het water raast er met het geluid van een waterval af.9

Ik geniet van het verkennen van het vissershaventje. Allemaal gekleurde vakwerkhuisjes. Een machinefabriek/museum, het geraamte van een schip aan een oud droogdok.
Boven een deur een klosje garen met een naald. Die foto mag straks op de whatsapp pag vant TekStiel.

Heerlijk afwisselend fietsen, door kleine havendorpjes. Bij een tweedehands stalletje wordt ik aangetrokken door een weegschaal. Te groot om mee te nemen. De hengel visjes zijn zo schattig dat ik met mezelf onderhandel over de prijs en me een beetje korting geef omdat ik er graag 5 wil en dat ik niet helemaal genoeg munten bij me heb.

Wat verder staat er een monument aangegeven via een gras paadje op een dijk. Ik fiets tot waar het niet meer kan en daar geniet ik van het uitzicht en een lunch. De zon straalt flink zoals het op een bewolkte dag kan.

Het is een prachtige plek met een flinke kreek. In de verte liggen knobbelzwaan en en daar vlak bij een wel erg grote eend, die grondelt en niet duikt. Vreemd. Tot ik aan het sprookje van het lelijke eendje moet denken. Een jonge zwaan vermomt als eend! Af en toe vliegen er witgatjes op.

Als het wat begint af te koelen fiets ik verder. Over natte dolomiet paadjes naar Aeroskøbing. Het rijdt niet zo gemakkelijk.

In het vissersstadje trakteer ik me op thee en een schets. Daarvoor moet ik mijn stoeltje in de straat zetten.

Tegenover me ligt een boekhandel met Kuifjes en Lego in de etalage. Aan de gevel is een merkwaardig uiltje te zien.

Er komt wat donkerder weer in mijn richting en ik zoek de camping op. Receptie dicht vanaf 14.00. Helaas draal ik iets te lang en het water valt uit de hemel. Dan maar in een goed georganiseerde keuken en recreatie ruimte schuilen tot het wat beter wordt. Buienradar zegt dat het binnen een uur 45' droog zal zijn.

Op het moment dat het alleen maar druppelt ga ik mijn tent opzetten. Vanmorgen heb ik de binnentent apart opgerold om te voorkomen dat deze te nat zou zijn. Dat bleek een slimme zet. Het is dan moeilijker op op te bouwen maar wel droger.

De tent staat recht en ik vind nog wat thee in mijn thermos. Het regent opnieuw en er komt misschien nog een droog momentje om 20.00 vanavond. Daarna kans op zwaar onweer. Voor het eerst zie ik ook muggen.

Op Lange Land en vandaag had ik soms donderbeestjes in mijn ogen. Het is schrikwekkend lang geleden dat ik dat nog eens had.

Het uitzicht is mooi, maar de tent is helaas lekker dicht getrokken. Ik ben niet echt nat.

Gisteravond piepte mijn fiets niet meer toen de bagage eraf was. Vanmorgen kon ik het ook niet meer horen. Opgelost zonder te weten hoe.

Geschreven door Sabine.schetst.fietst