Het was fijn om vanmorgen afscheid te nemen van Wil en Willy. Ze schreef een briefje voor me en ik had een kaartje.
Wil zwaait me uit met de Nederlandse vlag.

In Den Bosch mis ik de aansluiting omdat het perron zo lang is en ik niet verwachtte dat ik erop moest letten.

Ik struin nog wat door Maastricht en trakteer mezelf op een snee zuurdesembrood met gorgonzola, rucola en aardbeien. Ik heb nog nooit zoveel gorgonzola gegeten, de aardbei was in 4 gesneden.

Naast me drinken twee dametjes e van Indonesische origine een café latte en een gemberthee. Ze willen afzonderlijk afrekenen en leggen de ober uit dat ze beide geld hebben. Het klinkt alsof ze dit heel belangrijk vinden.

Ik ben niet gemaakt voor drie dagen stads drukte. Het zijn niet eens drukke steden. Nu weet ik waarom ik op mijn fietstochten nauwelijks van de stad kan genieten.

Het is fijn om terug thuis te zijn.

Geschreven door Sabine.schetst.fietst