Van een medevrijwilliger van het mondiaal centrum Breda had ik een hele zak balpennen gehad om mee te nemen.
Die heb ik woensdag meegenomen. Omdat de kinderen alleen gewend zijn om met potlood te schrijven hebben we er een wedstrijdje van gemaakt. Wie het mooist geschreven had, het mooist getekend en het mooiste ingekleurd had kreeg een ballon.
Ze hebben echt allemaal zo goed hun best gedaan dat we uiteindelijk 5 winnaars hebben uitgekozen.
Helaas waren er toch een aantal kinderen zo teleurgesteld dat ze haast ontroostbaar waren, maar ik mocht ze van Ivan toch geen ballon geven, zodat ze de volgende keer nóg beter hun best gaan doen.

Er was in de baby class een meisje heel hangerig en voelde heel warm aan. Helaas was ik mijn oorthermometer vergeten, maar dit was wel meteen duidelijk dat het meisje zich niet goed voelde. Gelukkig had ik de dag ervoor een paar flesjes paracetamol siroop meegebracht, dus kon ik haar vlug helpen. Ze knapte wel een beetje op maar op het eind van de ochtend ging het toch weer slechter met haar.

Donderdag was het meisje niet op school, dus planden we een huisbezoek. Toen kregen we te horen dat ze naar het ziekenhuis was gebracht en dat ze misschien malaria heeft.

Ook heb ik de Ehbo-tas gecondoleerd: alles was flink over datum.
Ik heb een lijstje gemaakt van alles wat ik denk dat nodig is en ben er mee naar de apotheek gegaan om de prijzen te vragen en daarover te onderhandelen. We zijn overeengekomen dat ik alles tegen inkoopprijs kan kopen.
Maar ik ging eerst overleggen met Ivan wat hij wil en denkt wat nodig is.

Ik heb afgelopen week een hele bijzondere ontmoeting gehad met een vrouw die in Kampala woont maar een bruidswinkel heeft in Kayunga.
Zij heeft mij uitgenodigd voor het weekend om bij haar in Kampala te logeren zodat ze me de stad kan laten zien.
Ik heb er heel veel zin in.

Met Ivan heb ik overlegd over medicijnen en ehbo artikelen en hij denkt dat de prijzen in Kampala nóg gunstiger zullen zijn, dus kan ik daar meteen inkopen doen.
Ook ga ik van het ingezamelde geld stoffen, garen en knopen kopen zodat de jonge dames van het tailoringproject weer uniformen kunnen maken voor de kinderen
Zoals ik al eerder verteld heb zijn dit allemaal jonge dames die om wat voor reden dan ook geen onderwijs hebben gehad, bv omdat het tienermoeders zijn en met school gestopt zijn.
Op deze manier leren ze toch een vak zodat ze in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien.

Vandaag had ik een hele ( grabbel) tas meegenomen met kleine dingetjes van de action: stickertjes, Disney lippenbalsem, klaphandjes, glow in the dark ringen, kleine kleurpotloodjes, en balonnen...
Er was eigenlijk alleen interesse voor de balonnen 😅. Ik moest echt lobbyen om ze een ander cadeautje te laten pakken.
Maar goed, ze waren er zó blij mee!

Helaas heb ik het zieke meisje niet meer op school gezien, dus weet nog steeds niet hoe het met haar gaat.

Dit was dan al weer de eerste week die voorbij is!
Het vliegt voorbij, maar gelukkig heb ik nog 2 weken en een leuk weekend voor de boeg..

Geschreven door Nietlullenmaarpoetsen