Laatste dag van de reis van m'n leven.
Om 5.30u opgestaan om zeker op tijd klaar te zijn als Michael, de huiseigenaar komt voor de sleuteloverdracht komt.
Gisteren alles al wel zoveel mogelijk klaar gezet maar er moeten altijd nog wat laatste spulletjes gepakt worden.
En dan blijft natuurlijk altijd de vraag: gaat m'n koffer nog dicht?
Met een beetje aandrukken met mijn knie erop, lukte het gelukkig π
Michael was ruim op tijd. Nog even alles nalopen of ik niks vergeten ben en dan is het tijd om afscheid te nemen van mijn tijdelijke onderkomen en tijdelijke leven π
Excact om 7 uur zit ik met mijn koffers in de auto. Op weg naar het vliegveld.
Ik heb om 7.30u heb ik met Thanassis afgesproken om de auto terug te geven, maar ik ben er al om 7.15u.
Nog even tijd om nog wat foto's te nemen en afscheid te nemen van m'n geliefde Lesbos.
Als er Thanassis er om 7.38 nog niet is, besluit ik om mijn koffers alvast in te checken, want ik moet om 7.40u ingecheckt zijn. Gelukkig is de luchthaven HEEL overzichtelijk, dus 7.41u. loop ik naar buiten en kom Thanassis al tegen. Hij verontschuldigd zich voor het te laat zijn , maar heeft nog een klein cadeautje voor me. Een flesje olijfolie en een potje honing van de locale imker.
Wat een lieverd is dit toch π
Ik bedank hem en ga door de paspoortcontrole en wie zie ik daar bij de gate?
Julio! De kok van vrijdagavond, die bij Home for All die heerlijke paella had gemaakt.
Later blijkt dat we ook nog naast elkaar in het vliegtuig zaten. Heel gezellig!
Na een vlucht van amper 50 minuten geland in Athene waar ik ruim 5 en een half uur moet wachten op mijn vlucht naar Brussel.
Alles is daar ook soepel verlopen. Buiten in het zonnetje lekker een boek zitten lezen en op z'n tijd naar binnen om een cappucinootje te drinken
Exact op tijd kon ik boarden en ik was dus ook precies op de geplande tijd terug in Brussel.
De reis van mijn leven is nu definitief ten einde.
Bij de uitgang wachten Rob en de kinderen, elk met een rode roos πβ€
Heerlijk om weer thuis te zijn, bij m'n eigen loved ones en het vooruitzicht om straks weer heerlijk in mijn eigen bedje te kunnen liggen en te genieten van alles wat me als Europeaan in de schoot geworpen is.
Hopende dat ik met deze blog wat bewustzijn heb gecreëerd voor het simpele idee dat als je iets hebt, hoe klein of weinig ook, er ook altijd te delen valt.
Vele kleine druppeltjes op een gloeiende plaat kunnen toch voor een paar graden verkoeling zorgen π§π§π§
Hoe bizar en onrechtvaardig de politiek kan zijn: Together we CAN make a difference!! π€πΏπ€π»
β€β€ LOVE IS THE ANSWERβ€β€
Geschreven door Nietlullenmaarpoetsen