Opgestaan met een prachtige zonsopgang boven de Turkse kust.

Vandaag onze eerste echte werkdag als vrijwilliger op Lesbos.
Vandaag gingen we zowel naar Kara Tepe als naar Moria.

We begonnen in de vroege ochtend op Kara Tepe.
Kara Tepe is een super georganiseerd en heel erg leefbaar kamp.

Dit kamp is opgezet voor de meest kwetsbare vluchtelingen die Moria niet zouden kunnen overleven.
Het is geen luxe verblijf maar vergeleken met Moria is het de hemel.
Mensen hebben een portocabine, waardoor ze uit de wind en regen kunnen slapen en er is een duidelijke structuur, vergelijkbaar met een AZC in Nederland.
Kinderen kunnen naar school, er is medische zorg, mensen kunnen er sporten, er is een barbershop( gerund door bewoners van Kara Tepe) en voor de dames een beauty salon( ook door bewoners).
Hier heerst hoop!

We hebben, samen met 10 vrijwilligers uit het kamp, voor heel het kamp, van deur tot deur, per persoon 1 banaan en 1 chocoladecroissant uitgedeeld. Het ontbijt voor deze dag.
Zwangere en borstvoedende vrouwen kregen daarbij ook nog 10 amandelen, vanwege de extra eiwitten.

Goed om iedereen persoonlijk een goede morgen te kunnen wensen. Even een contactmomentje...

Verder hebben we nog voor de voorraad in de foodtruck gezorgd en smoothies gemaakt voor de sporters die dagelijks ( ook door BWC georganiseers) van 10-11u kunnen sporten in de yurt ( die ook door BWC gebouwd is)
Veel gepraat met mensen die graag Engels willen leren en die het leuk vonden dat ik ook wat Arabische spreek.
Zo konden we samen oefenen

Daarna gingen we met het team lunchen in Panyuida.
Daar kregen we een teambriefing van Claudia omdat we 's middags naar Moria zouden gaan

We gaan onze uitspraak #nietlullenmaarpoetsen in de praktijk bellen. We gaan de achterstand van het afval ophalen proberen mee weg te werken.

Hoe dichter we bij het kamp komen, hoe duidelijker de verschillen met Kara Tepe al worden. Het is vanuit de auto , door de aanblik en de uitdrukkingen van de mensen al sterk voelbaar. Hier heerst pure wanhoop!!

De reden dat we hier zijn om afval op te gaan ruimen is omdat een heel groot deel van de mensen apathisch in of voor hun tentje zitten. Deze mensen zijn alles kwijt, hun leven, hun identiteit EN de hoop dat het ooit nog voor hen goed komt.
Het kamp is niet leefbaar of menswaardig. Vorige week is er een brand uitgebroken waar 2 mensen bij zijn overleden. Puur door de erbarmelijke omstandigheden waar de organisaties al zo lang voor waarschuwen maar waar NIKS aan gedaan wordt.
Daardoor zijn er demonstraties geweest en heeft de vuilophaaldienst 3 dagen gestaakt. Vergeleken met Kara Tepe is dit echt de hel. Geen ander woord voor te bedenken.

Er zijn veel te weinig afval containers, die overigens ook niet geleegd zijn en mensen gooien alles in kleine blauwe zakjes weg die niet meegenomen worden door de ophaaldienst. Het moeten grote grijze zakken zijn, anders wordt het niet mee genomen.

Dus daar hebben we mee geholpen om dat op te ruimen . Een ontzettende smerige, stinkende klus maar van de andere kant hebben wij met ons team EN een team vrijwillige bewoners van Kara Tepe zo'n positief signaal afgegeven dat aan alle kanten mensen zich aan kwamen melden om ook mee te helpen.
In ruim 2 uur tijd hebben we honderden kilo's vuil geruimd.

Daarna weer terug naar Kara Tepe waar een diploma uitreiking was van kappers uit het kamp, die door de professionals die in de barbershop werken zijn opgeleid.
Dit was een vrolijke en wederom hoopvolle gebeurtenis. Daarna werd er nog een klein feestje gevierd waarbij we lekker konden dansen.
Heerlijk, was deze ontlading na deze indrukwekkende dag


Natascha;

Jee wat een heftige dag vandaag naar moria gegaan, het kamp met heel veel vluchtelingen..echt ik dacht dat ik me voorbereid gad.. maar hoe kan je je voorbereiden op zo ongeveer de hel.. overal ligt vuilnis er overal lopen mensen met hun ziel onder hun arm echt onmenselijk

Als wij klagen dat onze boterham beschimmeld is echt... het is zooo relatief ik heb vandaag samen met allerlei vrijwilligers 60 kilo vuilnis opgeruimd.. overal staan tentjes door elkaar het is een komplete chaos..
Natas 1: Mensen hebben vanalles bij elkaar gezocht om hun tentje leefbaar te maken maar wat is leefbaar.. voor onze standaard is dit onmenselijk.. het is ongelooflijk om je voor te stellen hoe deze mensen leven.. althans leven overleven...

Geschreven door Nietlullenmaarpoetsen