Wat is het gebied tussen Stellenbosch, Paarl en Franshoek toch mooi: spitse bergen, uitgestrekte wijnvelden en een warm zeebriesje.

We reden na een relaxte ochtend, door dit prachtige gebied naar Babylonstoren, een wijn estate waar Erna al jaren van droomt om eens heen te gaan. Een aantal artikelen over dit estate heeft ze gescheurd uit een Nouveau en Elle en zitten al jaren in haar ouderwetse map met knipsels. Toen we de reis voorbereidden, greep ze haar kans en verleidde de anderen tot het maken van een reservering voor een wine tour plus tasting en ‘s avonds voor een diner. Dat verleiden ging vrij soepeltjes. Wel soort van spannend of de plaatjes kloppen en het echt zo mooi is als de artikelen doen vermoeden. Als we de auto uitstappen begint t al goed: vooral Jacqueline is verrukt van de geuren van verse kruiden en bloesem die ons tegemoet komen.

Babylonstoren is een unieke Kaaps Hollandse boerderij die dateert uit 1692. De VOC bemanning besloot om halverwege de reis naar Indië of China de voorraden aan te vullen met locale verse producten uit de Company’s Gardens in deze vruchtbare omgeving, beheerd door Hollandse boeren. Op deze plek streek Pieter van der Bijl neer, een gelovig man. De heuvel met platte kop, waar het domein op uitkijkt, deed hem denken aan de toren van Babel, niet afgebouwd en van boven plat. De naam Babylonstoren was geboren. Een wandeling door de tuinen brengt teweeg waar het bouwsel uit de bijbel niet in slaagde: Babylonstoren is een plek waar hemel en aarde elkaar raken. Paradijselijk.

Altijd strak georganiseerd en volledig zelfvoorzienend heeft deze boerderij jarenlang VOC matrozen voorzien van gezond eten. Toen het domein in verval dreigde te raken, raakten Karen Roos (voormalig hoofdredacteur van de zuid Afrikaanse Elle Interieur) en haar echtgenoot verliefd en kochten het complete domein in 2007.
Met hulp van een Franse tuinarchitect werd de groente, kruiden en fruittuin opnieuw aangelegd en de gebouwen in Kaaps Hollandse stijl gerestaureerd met witte gevels en rieten daken. Er kwamen een restaurant, diverse winkels waar de verse producten verkocht konden gaan worden en een hotel. In 2008 zijn de eerste wijnranken geplant en in 2011 werd de eerste wijn gebotteld.

Het beeldmerk op het wijnetiket is een creatie van de zuid Afrikaanse designer Peet Pienaar: de pijp (symboliseert de boer), een bloem (vertegenwoordigt de tuin) en een vogel (de natuur).

Qua inrichting en design zie je overal Ellen’s interieur achtergrond terug. Ze heeft consequent hout, beige, crème en wit toegepast. “De omgeving is al dramatisch genoeg met al die geuren en kleuren”. Ook heeft ze de Afrikaner mentaliteit omarmd: de liefde voor je eigen stukje aarde. En die liefde voelden wij ook. Wat een tuin; we vielen van de ene verbazing in de andere. De plaatjes kloppen!!

Jan heeft al veel wijnproeverijen gedaan, meestal met zijn wijnvrienden. Maar deze????? Onbetaalbaar was zijn blik, toen we na de rondleiding door de kelders het proeflokaal binnen liepen. Zoiets had hij nog nooit gezien. De combinatie van de wijnen met de kleine smakelijke hapjes was heerlijk. De gids droeg met zijn enthousiasme ook bij aan een onvergetelijke middag. Hij krijgt een ere plek in ons smoelenboek.

De hele middag hebben we door de tuinen en kassen gedwaald en de alcohol laten verdampen. Tegen zessen kregen we wel trek en konden we gaan genieten in restaurant Bavel van een heerlijk diner. Volgens Jan at hij hier de lekkerste biefstuk ooit. Er werden vooral groentes geserveerd, alles kakeltje vers van eigen grond. Combinaties doen wel wat denken aan de recepten en gerechten van Ottolengi. @Jis: walhalla voor jou!

Ik kan nog veel meer vertellen, maar Jan slaapt al. De foto’s moeten de rest maar vertellen. Morgen nog een dag in deze paradijselijke omgeving.

Toch nog even een ‘voetnote’. Het leven is helaas niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Er bereikte ons een triest bericht: in het kippenhok in Maarssen is er bezoek geweest van een vos, marter of roofvogel. Hij had geen briefje achter gelaten. Twee kippetjes ‘zijn niet meer’. Zo sneu. In de tuin van Babylonstoren scharrelden ook kippetjes rond, van hetzelfde type als Carlo en Jacqueline hebben, mét kuikentjes. Mocht de stewardess op de terugvlucht schattig gepiep horen?????

En (nu echt) laatste ‘voetnote’, voor de oplettende lezer/kijker…. Tess strooide vandaag ook weer met knipoogjes!

Geschreven door Klarenboschenco