De top van de Ben Nevis (hoogste berg van Groot Brittanië) ligt vrijwel altijd in nevelen gehuld-behalve nu wij er zijn. Dus konden we de verleiding niet weerstaan om vanmorgen vroeg op te staan, bak yoghurt met herrie naar binnen te werken en om 6.30 uur te gaan lopen. Er stond 4 uur klimtijd en 3 uur afdalen in de boeken. Voor mijn gevoel ging ik als een slak, maar toch een half uur sneller boven op de top. De zwaarte van de klim zit m in de ondergrond. Er is weliswaar een soort route/pad, maar overal stenen en geen meter vlak. Klimmen en klauteren dus. Het dalen was ook zwaar. Moe maar voldaan én trots doken we 6 1/2 uur later de Ben Nevis Inn in, aan de voet van de berg, om onszelf te trakteren op een groot glas bier.

Daarna via een prachtige weg richting Isle of Skye gereden. De kritische lezer zal gezien hebben op het kaartje van vandaag, dat we op een gegeven moment om moesten keren. De weg was geblokkeerd door een ongeluk. Vervelend, maar de uitzichten maken veel goed. Zijn niet in beelden te vangen.

Natuurlijk een stop gemaakt bij het ‘koekblikken kasteel’, aldus Inge. Eilean Donan Castle staat hier namelijk veel op koekblikken afgebeeld. Is ook wel een associatief beeld voor Schotland.

Inmiddels aangekomen op Isle of Skye. We hebben uiteenlopende verhalen gehoord, van: hadden we net zo goed over kunnen slaan, tot: mooiste eiland van Europa. We gaan morgen op onderzoek uit.

Ik lig al op m’n bedje in Portree-terwijl ik dit berichtje aan het typen ben… de benen voelen wat zwaar, en m’n ogen ook.

Geschreven door Klarenboschenco