Ik merk bij mezelf een beetje weemoed, geloof niet dat de anderen daar last van hebben. De stemming is vrolijk. Het eilandleven beviel me wel - down to earth-relaxed - one with nature - beetje Flower Power Vibes á la de jaren 70, of het waddengevoel. Het feit dat je er in ieder geval met een boot heen,- en ook weer terug moet, geeft per definitie afstand van alles dat je ‘moet’, of dénkt te moeten. Janny&Erik kunnen dit wel bevestigen denk ik. Maar goed, genoeg filosofisch ge…, het vaste land gaat vast ook heel veel moois brengen.

Vlak voor het vertrekpunt van de boot duiken we nog even een supermarkt in, voor een paar grocery’s en grissen en passant ook een prachtig stuk verse wilde zalm mee. Zo mooi van kleur, ik denk dat we m wel als sashimi kunnen gaan eten.

Het reisdoel van vandaag Whistler. Om daar te komen moet je de ‘Sea to Sky’ Highway nemen. Deze loopt van Vancouver naar Whistler en is aangelegd (ter vervanging van een soort gravelweg) voor de Winterspelen van 2010. Grotendeels is het een vierbaansweg, maar ook nog hele stukken tweebaans. Een andere manier om er te komen is er niet. Hoe kwetsbaar dat is (en hoe kwetsbaar je sowieso bent), realiseren we ons als we zien dat er aan de andere kant een ongeluk gebeurd is met een enorme file tot gevolg. Voorzichtig rijden we door. Ook staan er borden langs de weg met een fiets er op en de txt: share the road. Brrr, Jan gaat m nooit fietsen zegt ie net en we passeren zowaar een paar ‘durfals’.

Houden een lunch stop aan het water met een prachtig uitzicht over de baai waar we al een tijd parallel aan rijden. Om 16.45 zijn we op de plaats van bestemming. Na eerst een drankje te hebben gedronken en ons te hebben geïnstalleerd. de wandelschoenen aangetrokken en een trail door het bos naar Whistler gelopen. In de winter is dit een skigebied. De stoeltjesliften worden nu gebruikt voor het omhoog brengen van mountainbikes met hun fietsers en wandelaars. Jan en Erna hebben er in 2008 op de latten gestaan toen Jan in het Fairmont hotel een congres had. Zo grappig om er weer te zijn. Er is daarna enorm veel bij gebouwd in voorbereiding naar de Olympische Spelen toe, maar de faciliteiten worden goed benut. Er zijn veel terrasjes en winkeltjes, enigszins toeristisch, maar gezellig druk. Tijdens de wandeling terug plukt Erna een veldboeketje, met een dikke knipoog naar haar moeder. Die stroopte tijdens vakanties ook altijd de berm af.

Ondanks dat het een reisdag was, toch 13.343 stappen gezet. We sluiten de dag af met een lekkere caesar salade die Jack op tafel tovert en gaan op tijd naar bed. Morgen 200 kilometer voor de boeg door ook weer een prachtig berg gebied.

Ps. sorry als dezelfde berichtjes twee keer binnenkomen. Het bereik is vaak zo beroerd, dat we denken dat t niet verstuurd is en dan proberen t nog een keer….

Geschreven door Klarenboschenco