Na een strandwandeling en een laatste blik in de vuurkorf, die volledig leeg gebrand is (applaus voor de pyromaan), sluit de cabincrew de bagagebakken en kunnen we gaan.

Na prima, groene-maar beetje saaie rit arriveren we in Telegraph Cove Resort helemaal in het noorden van het eiland. Een uniek klein stadje, in 1915 gesticht om berichten (via telegraphie) de wereld in te sturen- berichten van mensen werkzaam in de (voornamelijk) houtbouw en visserij. Enorme boomstammen drijven de rivieren af het land op en worden geprepareerd voor verdere verwerking.Tegenwoordig heeft men ook de interesse in de natuur, de beren en orka’s ontdekt en worden er allerlei excursies georganiseerd de wildernis in. Er is toerisme, zij het op bescheiden schaal. Het stadje bestaat uit een gezellige kroeg, restaurant, camping en hotel en wat huisjes op palen. Ademt een unieke en gezellige sfeer.

Echter, er valt gemiddeld 3 meter regen per jaar….. en zo gebeurt het dat we in de gietende regen aankomen en in de regen een prachtig plekje op een óvergroene campingground krijgen toegewezen midden in het oerbos. Dachten we gister nog dat het wandelgebied heel uniek was, nu staan de reuzen op onze eigen camperplek. Er wordt dus bínnen ín de camper gepuzzeld, gekookt, gelachen en een dag-berichtje getypt. Geen idee of we het verstuurd krijgen.

Morgen 6 uur op om op berenjacht te gaan. Hopelijk toch ook wat blauwe lucht en uitzichten op de Rockies.

Geschreven door Klarenboschenco