In de loop van de vroege ochtend werden we gewekt door het tikken van de regen op het camperraam. Onder de bomen leek het soms erger dan in werkelijkheid.
Om 9:30 uur reden we weg met druilerige regen. Na 40 km waren we in Mesopotamo om Necromanthelon te bezoeken.
Aan de oever van de Acheron stond een tempel gewijd aan Hades (god van de onderwereld) en zijn vrouw Persephone. Volgens de mythologie is hier de plaats waar de doden de veerman betaalden om hen over te zetten om zo in de onderwereld te komen. In het Necromanthelon, het orakel van de dood, kwamen de mensen om te communiceren met overledenen.
We kwamen aan zetten de camper op een parkeerplaats in het dorp. Daarna moesten we nog 300 meter lopen. Tijdens de wandeling wordt de regen intenser en bij de ingang krijgen we een paraplu te leen. Het complex bestaat uit een paar gebouwtjes en je kunt de trap af naar een onderaards gewelf om met Hades te communiceren. Dit onderaards gewelf was zo gebouwd dat er geen echo was.
Toen we terugliepen naar de camper was het inmiddels stromende regen en werden we zeiknat. Onderweg in een café een kop koffie gedronken en bij de bakker wat lekkers gehaald. In de camper hebben we ons omgekleed en de natte kleding uitgehangen.
Daarna via de gemakzuchtige tolweg naar Dodoni gereden, denk je. Wat blijkt, deze weg ligt knap hoog en op een gegeven moment rijden we zo in de wolken dat je vrijwel niets ziet. Dat duurt gelukkig niet zo lang. Daarna knapt het weer op en komen we aan in een droog Dodoni.
Zo druk als het in Delphi was, zo rustig was het in Dodoni. Na het orakel van Delphi genoot dat van Dodoni het hoogste aanzien. Het orakel bestond uit een heilige eikenboom, omringd door een kring van bronzen ketels, zodanig opgehangen dat ze tegen elkaar konden kletteren. Voorspellingen werden gedaan aan de hand van van de geluiden die de ketels maakten., in harmonie met het ruisen van de eikenbladeren en en het gekir van de zwarte duiven die in het heiligdom leefden en in de boom nestelden.
We hebben eikenbomen gezien en het ruisen van de eikenbladeren gehoord, maar van de bronzen ketels en de zwarte duiven ontbrak elk spoor.
Dodoni is in 1875 pas opnieuw ontdekt en in 1960 gerestaureerd.
Er is een theater met plaats voor ruim 17.000 toeschouwers, maar op een of andere manier minder indrukwekkend dan Epidravos dat 14.000 toeschouwers kan herbergen. Aan de restauratie van het theater werd ook vandaag gewerkt. Verder zie je de restanten van het stadion en de fundering van diverse gebouwen.
Omstreeks 16 uur arriveren we op camping Vrachos Kastraki van waaruit je een Meteora klooster kunt zien.
De camping is zeer druk, ook met diverse groepen campers en caravans van o.a. ANWB.

Geschreven door Idaentheo