Vroeg uit de veren om de eerste ferry te halen richting Tarbert waar we boodschappen zouden gaan doen, want we waren gewaarschuwd dat er weinig te koop was op dit schiereiland, zeker in het weekend. Tarbert is een levendig havenstadje waar een weekmarkt was met allerlei streekproducten en kermisachtige attracties. Het begon te regenen, dus deden we wat hier te doen viel met regenpakken aan, geen probleem. Twee uur later was het alleen nog “drizzle”. We kozen ervoor om de kustroute te fietsen en dat leverde interessante plaatjes op, o.a.met viskwekerijen in de zee én schapen op het land. Dat was seafood en landfood in één fotoshoot.
Op de borden met plaatsnamen stonden de plaatsen in twee ‘talen’ aangegeven. Bij het verlaten van de ferry twee dagen geleden werd ook in twee ‘talen’ omgeroepen dat fietsers naar het benedendek moesten.
We reden de route langs een kanaal met 15 sluizen, met menskracht bediend, cottages erlangs, verderop wetlands en heel mooie vergezichten. Daarna namen we de afslag richting Kilmartin en reden door een gebied dat je zou kunnen bestempelen als de Schotse Peel: heide, helmgras, berkenbomen of bomen die daar op lijken en zelfs een knuppelbrug. Over die brug liepen we om Ancient Monuments Moine Mhor te bezoeken, t.w. Temple Wood: twee prehistorische steencirkels van zo’n 5.000 jaar oud, een erg indrukwekkende grafheuvel, Nether genaamd, waar je zelfs in kon. En als derde: Nether Largie, staande stenen. Heel mysterieus allemaal en in een prachtig landschap. We eindigden in de plaats Kilmartin waar vrij gekampeerd mag worden op een grasveld bij de kerk en tegenover een hotel. Er was ook een openbare toilet. Het hotel had ook een gezellige pub waar je heerlijk kon eten, warm zitten, lokaal bier drinken en de sfeer van het dorp kon opsnuiven. Het was weer een heerlijke dag, met 60 kilometer op de teller.

Geschreven door Guus.kitty