Senegal, Mbacké

In het pension en er buiten zijn de muren mooi beschilderd met allerlei werkzaamheden die de mensen hier verrichten. Zoutwinning is er één van en dat is toch prachtig uitgebeeld! Vrolijkheid is hier van levenslang en we worden er de hele dag door omringd. De gang van zaken hier is absoluut niet te vergelijken met die van ons. Gisteravond was er geen toiletpapier op de kamer. Daarvoor moesten ze naar de winkel. Hoe ze het gedaan hebben is een raadsel, maar een half uur later werd er heel bescheiden op de deur geklopt en het toiletpapier kwam er. Vanmorgen zaten we te wachten en de bewaker en schoonmaakster vonden het heel leuk dat Guus de snel gemaakte tekening liet zien en duidelijk maakte dat zij daar op getekend waren. Natuurlijk willen ze die doorgestuurd krijgen. En als we dan toch bezig zijn.... misschien ook nog kleding, een pen. De dame was heel blij met wat kleding. Na het ontbijt, rond 10.00 uur werden we opgehaald door een bekende van de familie. Gisteren zijn we bij de grens opgehaald door de vader van Mohamed. Omdat auto’s die de grens over gaan ingevoerd moeten worden en dat heel duur is hadden we bedacht en toegezegd gekregen dat we met de auto van Mohameds vader tegen betaling door Senegal zouden kunnen rijden. Maar het werd allemaal een beetje anders. De vader wilde ons wel naar de stad 120 km verderop brengen, maar als geneesheer had hij zelf de auto nodig voor het rijden van consulten. Er moest dus een andere oplossing bedacht worden. De auto van die bekende dan misschien, maar die vroeg zo’n absurde prijs dat de lust ons verging. Alle scenario’s werden bedacht, overwogen en de bewuste bekende werd gebeld om te overleggen of er niet over de prijs te praten viel. Dat kon, in de lokale taal, in het wolof, in de mooie kamer en het ging er hard op. Geen overeenkomst. Dan de optie dat de vader ons wegbracht en we de komende dagen in een grotere plaats een auto zouden huren. We wachtten nog op de vader, want die was nog met ons geld onderweg om te wisselen. Vader vond het vanwege het gevaar geen goed idee om met het openbaar vervoer te gaan en taxi’s zijn daar verderop moeilijk te krijgen. Tja, wat is wijsheid. Toch die vader ons maar laten wegbrengen en morgen weer maar zien. Het vervelende van het geval is dat Mohamed daar verderop geen contacten heeft en dan wordt het soms moeilijk. De tijd vorderde. En toen ineens: of we akkoord waren met een voor ons redelijk bedrag, de helft van het aanvankelijk genoemde, en dan konden we de auto 10 dagen meenemen. Dat was voor ons als manna uit de hemel. De auto, een Ford, werd getest en goedgekeurd. Spullen inladen, uitladen, inladen, het gewisselde geld tellen, nog eens tellen en na het gebed van de vader met de zoon en het handen schudden konden we op weg. Eerst nog even lunchen in het restaurant tegenover de garage en om 15.00 uur reden we dan naar Mbacké, bij Touba.
Het landschap was dor en met veel baobabs en acacia’s. We vonden een heel leuk hotelletje, ook weer met muurschilderingen, moderne, abstracte, zelfs golfspelers deze keer.

Geschreven door Guus.kitty

10 feb 2020Gisteren en vandaag.

12 feb 2020Beleven en bekijken.

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Wat een verrassing die prachtige schilderijen. Een ervan zou in jouw huis niet misstaan, Kitty! Leuk om weer samen met jullie op pad te zijn dankzij de levendige verslagen en tekeningen. Een heel ander soort reis dan de vorige. Geniet ervan! Hier is het herfst. Groetjes uit Tiel
Klazien 2020-02-11 22:54:37

Mooi en verzorgd al die muurschilderingen. Het arme vee ziet er wel schamel uit. Fijn dat jullie met de Ford op pad konden hoewel de motor ook wel stoer was geweest Kitty 😎 Goeie reis en veel plezier!
Carolien 2020-02-11 23:10:35

Jeetje wat een gedoe toch met die auto, maar fijn dat het is opgelost en jullie verder kunnen reizen in een heel boeiend en kleurrijk Afrika. Dat wordt zeker weer genieten. Dat doen wij ook in Vietnam. Veel plezier en lieve groet,
Miek 2020-02-12 04:07:33

Het is weer genieten van jullie reisverslagen, foto’s en tekeningen of we er zelf bij zijn. Gelukkig kunnen jullie de reis weer met een auto voortzetten. Geniet van dit indrukwekkende land en hun mensen en cultuur. 🍀lieve groetjes
Yvonne 2020-02-12 06:31:09

Prachtig hoe een oplossing toch altijd nabij en zeker fijn is in dit geval. Trouwens: dat kleurige scootertje op de foto, was zeker een optie geweest. Geniet setje, geniet! Lfs,
Jannie 2020-02-12 07:39:53

Ik dacht dat jullie met een gids gingen reizen die daar woonde. Tien dagen alleen, zonder de taal en op de bone fooi? Das avontuur! Het is inderdaad boeiend al die graffiti. Waarschijnlijk wordt hij daar vanuit een andere bron geschilderd. De helft van die auto kosten is toch ook interessant. Dat is de ware handelsspirit. Bon voyage en enjoy. We volgen jullie op de voet, oh nee de bumper.
Hendrik- Jan 2020-02-12 07:49:37

mooi verhaal en mooie tekeningen en fotos. Ik begin steeds verbaasder te worden. KIJKEN jullie wel uit want ik wil jullie wel weer terug zien in asten. genietze
dorine en piet 2020-02-12 13:55:35

Wat een verhalen.... Dit is geen doorsnee vakantie hé. Ik zie jullie genieten bij de onderhandelingen, en de verrassende en creatieve oplossingen. Prachtige foto's en tekeningen. Nog heel mooie dagen gewenst .
Marlies 2020-02-12 14:08:59

Dag Guus ,Kitty en Tamara. Leuk om weer eens iets van jullie te horen. Hele onderneming als ik jullie verhalen lees. Guus je maakt mooie tekeningen. Kitty kennende gaat ze als dat mogelijk is op onderzoek uit. Je moet wel even uit je komfortzone in Gambia , maar je krijgt er veel originele momenten en gebeurtenissen voor terug. Ik wens jullie daar nog veel plezier en kom gezond weer thuis. groeten Lidy en Theo.
Theo Idink 2020-02-12 16:17:59

Komt mij allemaal heel bekend voor. Het lijkt wel of het in heel Afrika hetzelfde is. Ik ben 'n paar keer in Tanzania geweest en daar is het niet veel anders dan in Gambia. Als ik dit alles weer lees en zie, dan komen allerlei herinneringen weer boven. Goeie reis verder en de groeten ook van Riky
Karel van Zeeland 2020-02-12 18:23:17

Wat een avontuur alles gaat in een langzaam tempo. Een prachtig continent om rond te reizen! Een mooie tijd. Marian en Theo
Marian 2020-02-12 18:30:48

Wat leuk om zo iedere dag jullie bijzondere reisverslagen te lezen en je te verbazen over de levenswijze daar. De schetsen van Guus zijn weer erg mooi en we zijn we zijn benieuwd naar het vervolg van de reis. tot morgen! Heel veel plezier.
Dirk en Franz 2020-02-12 20:59:08