5 september 2019, het avontuur nadert nu toch echt zijn einde. Nog twee vluchten van 7 uur te gaan en dan ben ik weer veilig en wel op Nederlandse bodem. Wat was het een avontuur en wat zijn de afgelopen zes maanden voorbijgevlogen. Een periode waarin ik ontzettend veel mooie dingen heb mogen ondernemen, ontzettend mooie mensen heb mogen ontmoeten en een kijkje heb mogen nemen in het leven van andere culturen. Een absolute levensles en bagage die ik meeneem naar de toekomst. De toekomst? Vanaf 1 oktober begin ik bij een nieuwe werkgever om de komende jaren mijn expertise te verbreden in - wat ik hoop- de meest uiteenlopende bedrijfsoorten en dit alles in zowel de non-profit als de profitsector. Daarnaast hoop ik op die datum de inschrijving voor Alpe’d huzes 2020 rond te krijgen, waardoor ik naast - mijn sportieve uitdaging op voetbalgebied - een mooie uitdaging heb om naar toe te werken. Inzamelingsacties e.d. voor Alpe’d huzes worden in de komende maanden uitgelicht via mijn Instagram en Facebook. Voor nu wil ik eenieder van jullie enorm bedanken voor de getoonde interesse in de afgelopen zes maanden en ik hoop eenieder van jullie weer snel te spreken in Nederland. Voor inmiddels, hoe moeilijk het voor mij is om te zeggen, de ex-medewerkers van Zorgspectrum het Zand, ik kom nog eens langs! Op de vraag ‘’ zou je een soortgelijke reis in de toekomst nogmaals ondernemen?’’ durf ik nu geen antwoord op te formuleren. Wel weet ik dat ik mij dan wil bezig houden met de online business om zodoende het reizen en werken te kunnen combineren. Hieronder volgt een korte terugblik op de afgelopen vier dagen.

De maandag was nog de laatste dag dat ik eventjes goed kon uitslapen, alvorens het tijd was om mijn luxe stekkie van de afgelopen 2 dagen vaarwel te zeggen en koers te zetten naar de laatste activiteit van deze reis: de safari in het Krugerpark. Via de Bazbus had ik een georganiseerde reis geboekt, waardoor ik lekker achterover kon zitten en mij geen zorgen diende te maken over alles. Vanaf het vliegveld in J’burg werd ik opgehaald en kon de reis beginnen. De navigatie gaf aan dat het een trip van ongeveer 4 uur zou zijn, maar dit bleek in werkelijk toch iets anders te zijn. Waar de kilometers en de minuten voorbijvlogen, kwam de grens met Mozambique toch angstig dichtbij. Het zou toch niet? Zou ik dan toch echt naar het dertiende land van mijn reis gaan? Helaas! Net voor de grens met Mozambique sloeg de chauffeur een zandpad in en al snel arriveerde we in het Marloth Park. Dit park is het Krugerpark in het klein en hier zou ik in één van de vele accommodaties de nacht doorbrengen. Tegen de klok van 8 uur ‘s avonds arriveerde ik bij mijn accommodatie en al bij de receptie hing een groot bord ‘’ PAS OP VOOR SLANGEN’’. Nu zult u ongetwijfeld denken ‘’Oh, maar die hebben wij ook in Nederland’’ Dat klopt inderdaad, maar hier in Zuid - Afrika in het Marloth Park was een kans aanwezig dat ik oog in oog kwam te staan met bijvoorbeeld een Cobra. De vriendelijke dame van de receptie maakte het nog wat interessanter en zei dat zij deze slang regelmatig in de achtertuin van het complex heeft gezien. Al goed, is het niet voor de mensen dat je hier moet uitkijken, is het wel voor een slang. Bij het inchecken werd de planning voor de komende dagen besproken:
Dinsdag om 5:00 opgehaald worden, woensdag om 4:15 opgehaald worden, donderdag om 5:45 opgehaald worden. Zit ik in één of andere komedieprogramma? Is dit echt? Jazeker. Het bleek echt. Gelukkig is het hier nu winter, want in de zomer is het allemaal nog iets eerder.. Wetende dat het de komende dagen vroeg dag zou worden, werd snel het avondeten genuttigd waarna een heerlijk zacht bed op mij te wachten stond.

In totaal zou ik 3 keer het Krugerpark in gaan: één volle dag, één keer bij zonsopgang en één keer bij zonsondergang. Voor de dinsdag stond de volledige dag gepland. In het pikke donker kwam daar de goedlachse Thomas aangereden die mijn gids voor deze dag zou zijn. Samen met enkele Duitse vrouwen en een Engelse vrouw werd koers gezet richting het Krugerpark. Bij het betreden van dit park moest het papierwerk geregeld worden, waarna de zoektocht naar o.a. de Big Five kon beginnen. Al vrij snel na het betreden van het park, werden de eerste dieren gespot. Gespot? Ja! Niet op 200 meter, 100 meter of 50 meter, maar op slechts enkele meters van de auto vandaan! Wauw, wat was het begin al gaaf. Na o.a. de olifant, giraffe, hyana, buffalo en een koedoe gezien te hebben, was het tijd voor het ontbijt! In het park was een geweldig restaurant aanwezig met uitzicht op een rivier waar giraffen en olifanten aan het drinken was, de krokodil rustig aan het wachten was op zijn prooi en de vogels lekker rond vliegden. Na een korte stop van een uur gingen wij verder en kwamen wij allereerst aan bij een plas. Hier lagen de nijlpaarden lekker in het water en was een gehele ‘’eendenfamilie’’ lekker aan het badderen. Ongeveer enkele minuten na het passeren van de plas, stopte de chauffeur plotseling... Huh? Autopech? Moest iemand naar het toilet? Nee!! Een horde olifanten die de weg blokkeerde en zich niets aan trokken van het feit dat wij in de auto zaten. De chauffeur legde uit dat de olifant de auto als één object ziet, dus ons niet meetelt. Alleen als wij uit de auto zouden hangen, zou de olifant ons als een gevaarlijk object zien. De olifantengroep had ook enkele baby’s in de gelederen en het was een prachtig gezicht hoe de moeder de kleine baby beschermde. Niet even later zagen wij enkele leeuwen op 200 meter aan de andere kant van de rivier zichtbaar van wat wij dachten hun ‘’honeymoon’’ genieten. Dit moest wel een voorbode voor later zijn! En jawel, dit bleek zo te zijn. Op 1 meter(!) van onze auto passeerde een groep leeuwen met zelfs enkele welpen. Kippen-vel!! Daarbij hebben wij dezelfde leeuwengroep zelfs nog in actie gezien om op een impala te jagen, maar helaas was de impala de leeuwen te slim af. Vervolgens de auto gekeerd en op de weg terug naar het restaurant voor de lunch zagen wij nog een luipaard liggen in de bomen! Na de lunch werd de zoektocht ingeslagen voor de neushoorn. Thomas zei dat dit weleens heel moeilijk kon worden, want de 2 dagen ervoor hadden ze deze niet gespot. Gedurende deze zoektocht passeerde nog enkele apen de weg, blokkeerden de olifanten andermaal de weg en zagen wij diverse vogelsoorten. Helaas! De neushoorn werd niet gezien, wellicht morgen. Moe, maar voldaan werd koers gezet naar het Marloth Park waar een lekkere avondmaal op mij te wachten stond.

ALARM!! Het was woensdag 4 september om 3:45 en mijn alarm op de telefoon ging af. Ik kan mij niet zo snel heugen, wanneer ik zo vroeg mijn wekker heb gezet. Maar goed, vol spanning bracht de dame van de receptie naar het Krugerpark waar een zonsopgangtour op mij stond te wachten. Mijn enige gedachte was ‘’ hopelijk spotten wij de neushoorn.’’ Aan het begin van de tour was het nog pikke donker en werd door middel van zaklampen geprobeerd om enkele dieren te spotten. Een als je het mij vraagt onmogelijke zoektocht. Al vrij snel werden wij getrakteerd op een prachtige zonsopgang en andermaal enkele leeuwen de weg overstaken. Het hoogtepunt van deze tour tijdens de zonsopgang gebeurde vrijwel enkele minuten later. Een gehele leeuwengroep in de buurt van een dode buffalo. Thomas wist dat deze buffalo 2 dagen geleden gedood was door de leeuwen en was net ons als zichtbaar blij dat de leeuwen nog aan het eten waren. Een geweldig gezicht om de puurheid van de natuur te zien! Na deze tour had ik ongeveer 5 uur vrije tijd totdat de volgende tour zou beginnen. Ik besloot om nog even snel voor mijn terugkomst een kapper te bezoeken om zo te profiteren van de goedkopere kappersbehandeling! Verder alvast mijn koffer ingepakt en rond de klok van 4 uur bracht de eigenaar van de accommodatie mij naar het Krügerpark. In deze bus zat een Nederlands stel wat het supergezellig maakte! Tijdens de laatste tour was het raak! Ik had de laatste van de Big Five gezien! De neushoorn! Een prachtig gezicht! Daarnaast in het donker nog enkele struisvogels, hyana’s, luipaarden, konijnen, nijlpaarden, zebra’s en giraffen gezien! Moe, maar voldaan kon ik mijn bed opzoeken.

Donderdag 5 september, de dag waar ik de laatste weken toch wel naar uit had gekeken. Vandaag stond allereerst een 6-urige rit op het programma naar het vliegveld in Johannesburg, waarna rond de klok van 7 uur mijn vlucht naar Dubai vertrekt. Deze vlucht duurt ongeveer 7 uur, waarna ik een tussenstop heb van 3 uur, om vervolgens nog eens 7 uur in het vliegtuig te mogen zitten naar Amsterdam.

Voor nu is het voor mij wachten totdat ik kan inchecken en wens ik eenieder van jullie een schitterende dag toe.

Mijn dank is groot.

Gerben Vlieger
5 september 2019, Johannesburg

Geschreven door Gerbenvlieger