Zaterdag 6 april werd begonnen aan de zogeheten Thakhek loop. Deze loop begint en eindigt zoals de naam reeds doet vermoeden in Thakhek en wordt afgelegd met een scooter. De Thakhek Loop, ook wel bekend als de Konglor loop of gewoonweg ‘De Loop’ is een spectaculaire 450 km lange route die begint en eindigt in de zuidelijk Laotiaanse stad Thakhek. De route brengt men door het echte Laos. Op de scooter sjeesend door de limestone bergen passeert men de stortende watervallen, spannende grotten en authentieke dorpjes terwijl de wind door de haren raast. ’s Ochtends tegen de klok van 9 uur werden de verhuurpapieren ondertekend en waren wij in het bezit van twee prachtige scooters, want Marjolein en Gerbrecht hadden besloten om samen een scooter te delen. Zij hadden een mooie 125cc motor gekregen en ik moest het doen met een iets minder snelle scooter, namelijk een scooter met 110cc. Tegen de klok van 10 uur vertrokken wij met een kaart van de Thakhek loop aan onze tocht. Allereerst stond daar de eerste uitdaging op het programma, namelijk het vinden van een tankstation en het vinden van de grote weg. Gelukkig is zelfs hier aan de andere kant van de wereld Google Maps onze grote vriend. De eerste dag stond een scooterrit op het programma van ca. 100 kilometer, welke ons zou brengen naar het pittoreske ThaLang. Gedurende de rit reden wij door verschillende landschappen en werd zichtbaar genoten van de omgeving. Tegen de klok van 17:00 arriveerde wij bij het Sabaidee Guesthouse, waar wij de eerste nacht zouden doorbrengen. Nadat een driepersoonskamer was geregeld en iedereen was opgefrist, stond daar een heerlijke barbecue op ons te wachten.

Na een heerlijke nacht in een rustige omgeving werd ik tegen de klok van 9 uur wakker, waarna een heerlijk ontbijtje (bestaande uit brood met een omelet) op ons stond te wachten. Na het nuttigen van het ontbijtje was het tijd om de rekening te betalen en de scooterrit te vervolgen. Vandaag stond een scooterrit van ca. 117 kilometer op het programma naar Nahin. Eenmaal bijna aangekomen bij Nahin zouden wij in eerste instantie naar een natuurlijke zwemvijver gaan, maar helaas werd de afslag hiernaartoe gemist waarna werd besloten om toch maar door te rijden naar het guesthouse. Nadat iedereen zich hier had opgefrist, gingen de dames een heerlijke hapje eten en kon ik genieten van een potje voetbal, want vandaag speelde Feyenoord uit bij VVV. Eindelijk weer eens een overwinning!

De volgende dag begon wat minder vrolijk, want mijn scooter wilde blijkbaar niet meer starten. Gelukkig was de vrouw van het guesthouse zeer vriendelijk en verwees mij door naar de garage, welke op 100 meter van het hostel zat. Hier werd al snel het probleem achterhaald, want blijkbaar was een soort zekering op mijn accu kapot gegaan. Kosten ca. €1,00. Nadat de scooter was gemaakt, gingen wij op weg naar de Konglor Cave. Deze grot in Centraal-Laos is maar liefst 7,5 kilometer lang. De grootste ruimte is wel 90 meter breed en 100 meter hoog. De grot is gevormd door de Hinboun rivier die er doorheen stroomt en uitkomt in een mooie vallei. Deze grot stond van te voren reeds als hoogtepunt gemarkeerd van de gehele Thakhek loop. Eenmaal aangekomen begrepen wij meteen waarom dit zo was. Met een schipper en een bootje werd de grot betreden en door middel van een hoofdlampje kon in het donker worden geschenen. Na enkele minuten varen stopte de schipper en konden wij het bootje verlaten om enkele minuten zelfstandig door de grot te lopen, waar de schipper ons vervolgens weer ophaalde om de vaart door de grot te continueren. Na een half uur varen was daar licht in de duisternis en waren wij aan de andere kant van de grot aangekomen! Hier stopte wij heel eventjes bij een dorpje waar wat werd gegeten, waarna de vaart naar het vertrekpunt begon. Vervolgens hebben wij de rest van de middag doorgebracht aan en in het water bij de grot. Eenmaal aangekomen bij de scooter bleek deze andermaal niet te willen starten. Na een korte zoektocht naar iets wat op een garage leek, kwamen wij daar bij enkele locals die ons wel konden helpen. Na het verhelpen van een soortgelijk probleem konden wij onze weg vervolgen in het donker (zonder verlichting!) naar ons guesthouse. Na ongeveer een rit van 1,5 uur over 40 kilometer kwamen wij blij maar vermoeid aan bij ons guesthouse. Die avond heb ik even met het thuisfront geskypet, want mijn vader was jarig!

De maandag stond in het teken van uitchecken bij ons guesthouse en terug te keren naar Thakhek. Deze rit bestond voornamelijk uit snelweg, waardoor het tempo er goed in zat totdat.. ik met ongeveer 75 km p/u over een heuveltje ging en de motor er andermaal mee op hield. Gelukkig werd na een wandeling van 1 kilometer een aardige monteur gevonden die al snel had gezien dat een kabeltje was losgeschoten en na het terugkoppelen van deze kabel konden wij de laatste kilometers rijden naar Thakhek! Moe, maar voldaan kwamen wij aan bij Thakhek en hier stond na het inleveren van onze scooters een heerlijke feestmaal op ons te wachten.
Vanaf de woensdag was ik weer alleen. De Friese dames wilden de nachtbus pakken naar het zuidelijkste puntje van Laos en ik wilde graag nog één dagje naar een bepaald bosgebied. Nadat een tuk tuk mij naar het busstation van Thakhek had gebracht, kocht ik een kaartje voor de lokale bus naar Pakse. Een rit van ongeveer 5 uurtjes en welke al gelijk begon met een flinke vertraging. De oorspronkelijke vertrektijd van de bus was rond 10:30, maar deze vertrok pas tegen 11:45 nadat de bus letterlijk en figuurlijk vol zat! Waar wij in Nederland regelmatig klagen over de drukke scholierenbussen, was dit nog een tandje extremer. De avond verliep verder enorm rustig.

De volgende ochtend was ik tegen de klok van 6:30 al startklaar voor de dag en begon ik actief. Allereerst ging ik Pakse in om mijn euro’s van huis om te wisselen voor dollars, zodat ik hiermee de visum voor Cambodja mee kon betalen. Helaas waren mijn eurobiljetten lichtelijk gekreukeld en werd dit niet aangenomen bij de verschillende wisselkantoren in de stad. Na wat Laotiaanse kip gepind te hebben, kon ik deze toch omwisselen voor dollars. Vervolgens heb ik een scooter gehuurd en ben ik naar het Bolaven Plateau gegaan. Het Bolaven Plateau staat in Laos ook bekend als het Phu Phieng Bolaven en is beroemd vanwege het koele klimaat, schitterende watervallen, vruchtbare grond, regenwouden en koffieplantages. Na terugkomst van het hostel heb ik de busreis naar Siem Reap geregeld. JA! Morgen ga ik alweer naar het derde land gedurende mijn reis. Ik heb mijn lijstje afgewerkt voor Laos en de leukste herinneringen gemaakt. Tijd om verder te gaan!

Hoogtepunten Laos:
1: Het bowlen met de Nederlanders
2: Het bezoeken van de watervallen bij Luang Prabang
3: De twee dagen op de slowboat

Dieptepunten Laos:
1: De temperatuur was iets te hoog

Beste hostel:
You Empire Hostel & Bar

Geschreven door Gerbenvlieger