Dag 9 Hoi An – Hue (150 km)
Na een volledige dag in Hoi An doorgebracht te hebben, is het alweer tijd om deze plaats te verlaten. Allereerst even afscheid genomen van de liefdevolle eigenaar en zijn lieve puppy, waarna ik mijn weg kon vervolgen naar Hue. Nadat k de navigatie had ingesteld, kwam ik na enkele minuten aan bij een tunnel die mij dwars door de bergen leidde. Gelukkig was het niet toegestaan om met mijn motor deze tunnel te betreden, want anders had ik de De Hải Vân-pas gemist. Deze pas is een ongeveer 21 km lange bergpas op de Nationale Route 1A in Vietnam, waarbij bijna dwars door de wolken wordt gereden. Dit was dan ook 100% genieten en tegen de klok van 12:30 arriveerde ik bij mijn hostel in Hue. Al snel bleek dat ik hier de enige gast was, maar dit mocht de pret niet drukken. Even snel in Hue een lokale lunch gepakt, wat achteraf nog wel behoorlijk tegenviel qua grootte en smaak, waarna ik mij begaf naar een verlaten waterpark. Volgens het ene verhaal startte de bouw van Hồ Thuỷ Tiên in 2003/2004 met een investering van 3 miljoen dollar, maar werd het nooit afgemaakt. Andere verhalen zeggen juist dat het park in 2004 opende om vervolgens al snel de deuren te sluiten. De uiteindelijke conclusie is wél hetzelfde: het park werd compleet verlaten achtergelaten en wat er nu nog rest zijn restanten van de attracties die het ooit heeft gehad. Wat ook opmerkelijk is, is het feit dat er tot 2016 drie krokodillen leefden in één van de zwembaden! Uiteindelijk kon ik tijdens mijn bezoek slechts drie ‘’attracties’’ ontdekken: de centrale draak, drie glijbanen uitkomend in hetzelfde zwembad en een soort theater. Na hier enkele uren rond te hebben gedwaald, besloot ik terug te keren naar het hostel.

Dag 10: Omgeving Hue verkennen (220 km)
De volgende ochtend besloot ik om alweer vroeg op mijn scooter te stappen om 100 kilometer af te leggen, zodat ik vervolgens een bezoek kon afleggen aan de Vinh Moc tunnels. Dit is een tunnelcomplex dat tijdens de Vietnamoorlog is aangelegd en werd gebruikt als toevluchtsoord voor dorpsbewoners en om te ontsnappen aan de intense Amerikaanse bombardementen. De tunnels werden in verschillende fasen gebouwd en waren in gebruik van 1966 tot 1972. In de tunnels waren waterputten, keukens, kamers voor elke familie en medische ruimtes aanwezig. Tijdens mijn bezoek ontdekte ik al snel dat de tunnels echt waren gebouwd voor Aziaten, want met een gemiddelde hoogte van 1,60meter was er voor mij geen mogelijkheid om te staan. Waar ik eerst ‘’nonchalant’’ dacht niet te gaan verdwalen, begon dit gevoel na enkele minuten wel naar boven te komen. Gelukkig zag ik op dat moment wat licht in de duisternis en had ik één van de vele uitgangen gevonden. Daarna stond de terugrit van ca. 100 km te wachten.

Dag 11: Hue – Vinh (420 km)
De zondag was weer een gekkenwerkdingetje. Waar ik eerder mijzelf had beloofd om niet meer zulke grote afstanden op één dag af te leggen, stond het vandaag wel weer op het programma. Ongeveer 400 kilometer, maar het voordeel was dat er alleen over snelwegen diende te worden gereden. Zo doelgericht als ik ben, begon ik toch maar vol goede moed aan deze reis te beginnen. Met andermaal het muziek op standje 120%, vlogen de kilometers andermaal voorbij en zou ik het ook vandaag weer net redden voor zonsondergang. Uitgeteld als ik was, kwam ik tegen 17:30 aan bij mijn hotel, waar ik van vermoeidheid neerplofte op mijn bed. Helaas was het nog lang geen tijd om te slapen, want deze avond werd de Nederlandse bekerfinale gespeeld. Gelukkig kreeg ik na een goede maaltijd weer de nodige energie om deze wedstrijd uit te kijken.

Dag 12: Vinh – Ninh Binh (190 km)
Waar ik vandaag eigenlijk voor 10 uur moest uitchecken, werd ik pas wakker tegen de klok van 9:30. Snel even een douche gepakt om goed wakker te worden, waarna ik ongeveer 30 minuten te laat uitcheckte. De rit naar Ninh Binh was weinig opmerkelijks aan. Vlakke wegen door kleine dorpjes over verharde snelwegen. Tegen de klok van 15:00 kwam ik aan in het schitterend gelegen hostel middenin de natuur.

Dag 13: Omgeving Ninh Binh verkennen (30 km)
Ninh Binh staat bekend om zijn fabelachtige natuur met gigantische karstbergen. Allereerst stond een 1,5 uur boottocht op het programma die mij de prachtige natuur vanuit het water zou laten zien. Eenmaal aangekomen bij de opstapplek bleek het te gaan om een tweepersoonsbootje en was een zwemvest verplicht. Ook al probeerde ik de vriendelijke dame nog te overtuigen dat ik mijzelf wel kon redden, mocht de boot omslaan, uiteindelijk zat ik daar dan toch met een zwemvest. Het bootje vaarde tussen de bergen en grotten door, waarna na circa 45 minuten wat boten lagen waar wat eten gekocht kon worden. Vervolgens stond de terugvaart op het programma. Nadien werd een bezoek afgelegd aan het Mua Cave Viewpoint. Dit viewpoint was te bereiken door allereerst 500 treden op te lopen, vanwaar een spectaculair uitzicht stond te wachten over de rivier en de bergen.

Dag 14: Ninh Binh - Hanoi ( 115 km)
Nadat de tassen weer waren ingepakt, stond allereerst het lekkerste ontbijtbuffet(!) van mijn reis op het programma. Er was een breed assortiment waaruit gekozen kon worden en veel Westers voedsel (tosti's en croissants) waren aanwezig. Vervolgens stond de iets wat troosteloze rit naar Hanoi op het programma. De navigatie gaf aan dat de rit ca. 3 uur zou duren en ik wilde dit niet geloven. Dit varkentje kon ik toch wel gemakkelijk in 2 uur redden. Alles verliep goed, tot.... 20 km voor Hanoi. Een verkeersinfarct was losgebarsten. Scooters die elkaar op een haar naar missen, stapvoetend rijden.. Het laatste uur heb ik dus ook over de 20 km gedaan. Eenmaal aangekomen bij het hostel kwam ik daar de Nederlandse tweeling weer tegen die ik eerder in Laos had leren kennen. Een en al gezelligheid! De dames gaan de 10de naar huis na 7 maanden, dus zij waren al helemaal klaar om naar huis te gaan. Desalniettemin was het zeer leuk om ze weer te zien. Allereerst hebben wij lekker samen geluncht, waarna de meiden gingen genieten van een heerlijke massage en ik weer eens een sportschool bezocht. De avond stond dan in het teken van HAPPY HOUR! Wodka + Redbull voor 1 euro, FEEST! Na enkele drankjes toch maar verstandig besloten om eventjes te gaan slapen, want om 2:00 in de nacht moesten wij toch Ajax aanschouwen. Via via hadden wij een adresje gevonden waar deze wedstrijd werd uitgezonden en ondanks de uiteindelijke nederlaag mocht het de pret niet drukken. Tegen de klok van 4:45 kon ik eindelijk weer mijn bed in.

Dag 15: Hanoi verkennen
Enigszins moe werd ik na een korte nacht en vandaag was het duidelijk een dag om rustig aan te doen. Gezellig de laatste dag met de meiden doorbrengen en niet al teveel meer doen. In de middag zijn wij nog naar de ''trainstreet'' geweest. Dit is een smalle doorgang tussen huizen door waar dagelijks de treinen deze doorgang passeren. Helaas hadden wij ons niet goed ingelezen in deze ''trainstreet'', want de eerstvolgende trein zou pas in de avond deze doorgang passeren. Ten slotte de dag afgesloten met een heerlijke maaltijd! Morgen vertrek ik naar het het uiterste Noorden van Vietnam om daar de daaropvolgende dagen de welbekende Ha Giang Loop te gaan rijden met de motor.

Oja! Mijn vlucht naar Sri Lanka is door de vliegtuigmaatschappij geannuleerd, waardoor ik andere tickets kan kopen! 19 mei vlieg ik allereerst naar Chiang Mai (Thailand) om daar voor 3 dagen te verblijven bij mijn geliefde hostel, waarna ik de 23ste doorvlieg naar Kuala Lumpur (Maleisië).

Geschreven door Gerbenvlieger