Woensdag 14 augustus, de dag dat ik na 5,5 maand reizen in Azië dit continent gedag heb gezegd. Een onwaarschijnlijk geweldige periode dat als een rollercoaster voorbij is gevlogen. Na één maand China was het voor mij een opluchting om de metro naar het vliegveld te pakken. Weg van de drukte in China, weg van de grote taalbarrière en weg van het warme weer. Ongeveer 4 uur van te voren kwam ik aan op het vliegveld, ruimschoots op tijd. Hier wilde ik mijn laatste Chinese Yuan’s inleveren en hier kwam ik nogmaals in aanraking met de strakke regelgeving in China. Waar het in Nederland ongeveer 5 minuten maximaal zou duren, duurde het hier 20 minuten. Letterlijk alle gegevens werden opgevraagd en was sprake van vijfvoudige gegevensinvoer. Totaal niet efficiënt en effectief. Vervolgens van het resterende geld mijn lunch betaald en naar de gate gegaan. Hier had ik nog genoeg tijd over om eventjes een rondje te lopen, waarna het boarden kon beginnen. De eerste vlucht naar mijn overstap in Singapore duurde ongeveer 6,5 uur. Het gloednieuwe toestel A380-800 voorzag mij van alle voorzieningen, waardoor de tijd voorbij vloog. In Singapore had ik een overstaptijd van ongeveer 2 uur, voordat mijn vlucht naar Kaapstad via Johannesburg vertrok. Ook hier trad geen enkele probleem op en had ik ruimschoots de juiste gate gevonden. Deze vlucht zou ongeveer 13 uur duren met een tussenstop van één uur in Johannesburg. Gelukkig kon ik tijdens de vlucht mijn nachtrust pakken, waardoor ik donderdagochtend behoorlijk uitgerust aankwam op de internationale luchthaven van Kaapstad. Daarnaast was ook gelijk het tijdverschil van 6 uur met Nederland weg. Ook wel fijn qua communicatie met vrienden en familie.
Bij het uitstappen van het vliegveld kwam ik gelijk in aanraking met het temperatuurverschil tussen Kaapstad en Beijing, zo’n 20 graden. Na 5,5 maand was ik blij om weer eventjes de frisse wind te voelen. De immigratie verliep vlekkeloos en vanaf het vliegveld kon ik de shuttlebus pakken naar mijn hostel. Onderweg passeerde ik al gelijk enkele townships. Tijdens de apartheid in Zuid-Afrika bedacht de regering dat de zwarte bevolking gescheiden moest wonen van de blanke: in townships. Een ander woord voor township is 'woonoord'. Het woord ook gekenmerkt door de armoede die hier heerst. Na het afleveren van mijn bagage besloot ik om gelijk een wandeling te maken door Kaapstad om de stad te verkennen. Allereerst naar de Bo-Kaap. Het is waarschijnlijk de meest gefotografeerde wijk van de stad. Tegen de helling van Signal hill lopen schattige klinkerstraatjes steil omhoog met aan weerszijden groene, roze, gele en oranje huisjes. Het schilderachtige Bo-Kaap staat ook wel bekend als de Maleisische islamitische buurt. De zesduizend inwoners worden Cape Malay genoemd en zijn bijna allemaal moslim. Hier heb ik ook een bezoek gebracht aan het museum om wat meer over de geschiedenis te leren. Vervolgens doorgelopen naar het voetbalstadion in Kaapstad. Dit was een van de stadions die gebruikt werd voor het WK 2010. Het stadion biedt plaats aan 55.000 bezoekers. Helaas was het stadion onderhevig aan renovaties en waren de rondleidingen voor deze dag reeds geweest. Daarna doorgelopen naar de laatste stop van de dag: V&A Waterfront. Dit gebied is het historische hart van de haven van Kaapstad, Zuid-Afrika en is met de meeste buitenlandse toeristen de belangrijkste trekpleister van het land. Teruggekomen in het hostel leerde ik Stan uit Nederland en Yoshi uit Japan kennen. Samen met hun een drankje gedaan in de stad ‘s avonds.
De vrijdag stond in het teken van een bezoek aan de tafelberg, welke ik samen met Stan heb bezocht. Deze berg bij Kaapstad is één van de zeven natuurlijke wereldwonderen en vanaf de top is een geweldig uitzicht over de stad en haar omgeving. De eerdere dagen had het in Kaapstad geregend en was het zicht niet geweldig vanaf de top. Vandaag was het zicht misschien wel één van de beste van het jaar, aldus de Uber-chauffeur. Met een lift werden wij naar boven gebracht en daalde de temperatuur behoorlijk. Hier hebben wij 2 uur rondgelopen, waarna ik denk ik wel een biertje heb gedronken op de mooiste plek tot dusver. Daarna hebben wij een uber genomen naar het District Six Museum. Dit museum toont je een element van de apartheid waar we in Nederland nog niet zo veel van gehoord hadden, namelijk dat hele wijken met niet-blanken leeggeveegd werden en gedeporteerd naar buitengebieden met townships als gevolg om plaats te maken voor plannen voor blanke woonwijken. Indrukwekkend om te bezoeken! Ten slotte een Uber genomen naar het museum van de moderne kunst. Helaas was slechts 50% van de collectie te bezoeken, maar al met al toch enkele gekke creaties gezien.
Dat het handig is om mobiel internet te hebben in Zuid-Afrika heb ik de laatste dagen wel gemerkt. Vandaar de zaterdag gestart met een bezoekje aan de telefoonwinkel om eventjes een lokale simkaart te regelen. Daarna het Kasteel de Goede Hoop bezocht. Dit kasteel is
een fort in de Zuid-Afrikaanse stad Kaapstad. Het werd tussen 1664 en 1679 in opdracht van de VOC gebouwd en is daarmee, na Rustenburg (1658), het oudste nog bestaande Europese bouwwerk in Zuid-Afrika. Het bezoek werd afgesloten met een demonstratie van hoe een kanon werkt en een knal. Geweldig geluid! Daarna de trein genomen naar Athlon, vanwaar het enkele minuten lopen was naar het stadion. Hier heb ik een wedstrijd bezocht van Ajax Cape Town. Dit is een satellietclub van Ajax en is vorig jaar gedegradeerd van het hoogste niveau in Zuid-Afrika. Een leuke wedstrijd om te bezoeken,resulterend in een 3-2 overwinning voor de thuisclub. Dat Zuid-Afrika ook zijn minpunten heeft, werd wel duidelijk tijdens het wachten op mijn uber bij het stadion. Hier sprak een mevrouw en haar dochter mij aan dat het voor mij als toerist niet verstandig was om hier te staan, omdat de buurt niet veilig is. Gelukkig kwam mijn uber er snel aan en kon ik veilig instappen.
Voor mijn laatste dag in Kaapstad had ik een bezoek ingepland aan Simon’s Town. Deze stad zelf is niet behoorlijk groot en toeristisch, maar het nabij gelegen strand is de reden waarom mensen deze stad bezoeken. Boulders Beach is de thuishaven van honderden Afrikaanse pinguïns. De heenweg had ik de trein genomen, maar ook hier werd ik aangesproken door een vriendelijke man. Deze man zag mij zitten in een lege coupé en adviseerde mij om naar een andere coupé te gaan waar reeds mensen zaten. Dit in verband met het hoge risico op een overval. Vandaar besloot ik om de terugweg maar een uber te pakken. Vergeleken met de trein wel 30x zo duur, maar mijn veiligheid staat boven alles. Onderweg ook nog de wereldberoemde Chapman’s Peak gepasseerd. Een route met geweldige uitzichten. Morgen neem ik de bus naar Oudshoorn, een plaats op ongeveer 6 uur rijden.
Geschreven door Gerbenvlieger