Om 8u worden we hier stilletjes aan wakker. De kindjes willen vandaag een dagje chillen en zwemmen, kortom in ons hotel blijven. De zon wordt echter geplaagd door veel wolken, en slaagt er maar sporadisch in even te komen piepen. Daarnaast staat er een stevige frisse wind.
We beslissen daarom te gaan wandelen langs het strand naar Arrecife, de huidige hoofdstad van het eiland. Van wandelen krijg je het namelijk warm. Vol goeie moed vertrekken we. Eerst voorbij de luchthaven proberen komen. We zien het Grand Hotel (het enige gebouw met meer dan 6 verdiepingen en dan ook het hoogste van Lanzarote) als een piepklein blokje in de verte. We zien wel tot waar we geraken...Het begin is alvast een weg vol ontdekkingen: schelpjes, een aangespoelde rog, een massa oliveine, nieuwe uitzichten...
Aan playa Honda houden we even halt om op te warmen met een hapje en een drankje. Gefrituurde inktvisjes en lookbroodjes helpen ons weer op weg. Hier zijn we ongeveer halfweg onze wandeling. Vanaf dit punt gaan de dames uit de kleren en golf springen in de meer zanderige stroken. De rotsen zijn uitstekend om schelpen te zoeken. Het wordt wel heel fris zo!!! Het Grand Hotel wordt steeds groter en lokt ons verder vooruit. Nog een aangespoelde haai en een gekwetst voetje later, is het einde in zicht.
Rond 16u komen we aan in Arrecife, wat zoveel betekent als "riffen". Voor de kust liggen verschillende kleine lava-eilandjes. Ze zijn onzichtbaar bij hoog water. We zijn toe aan een ijsje/pintje en daar komt de zon toch even voor vanachter de wolken. Daarna gaan we op zoek naar het kerkje, wat ons moet laten kennis maken met het oude centrum, en kunnen de locale cremerie niet zonder (nog) een ijsje te eten passeren. Twee kaarsjes voor onze geliefden worden het minimum. Als we de kerk uit komen zien we plots verklede dames in fel roze een woning uit stappen. We zien steeds meer verklede mensen opduiken, de één al excentrieker dan de ander. Blijkbaar nog een laatste avond carnavalsoptocht! We staan op de startplek en zien het bonte gezelschap vertrekken: dansend, trommelend, lachend...Ruim een uur ons staan vergapen op de de mooie kostuums...
Het is hoogste tijd om huiswaarts te keren. Door alle drukte is een bus nemen niet haalbaar. Ook de optocht wil naar huis... We duiken dan maar snel een taxi in en gaan, eenmaal thuis, snel eten. Morgen weer vroeg dag! Bedtijd (dik tegen Jitses goesting!) 😇
Geschreven door De-gombe-matadi.op.expeditie