Vandaag gaan we een bezoek brengen aan de inheemse mensen van Costa Rica, de Watsy in Talamanca. De eigenaar van het hotel heeft ons die tip gegeven. Rijdt daar en daar naartoe en vraag maar naar Catato, iedereen kent hem. We rijden zo’n 15 km door de bergen lees:jungle en komen bij een klein dorpje aan waar bijna niemand te zien is. Aan de rechterkant staan een paar mannen bij elkaar bij een soort gemeenschapshuis en links ziet er uit als een winkeltje.
M’n reismaatje vraagt wat rond en we zijn op de goede weg moeten alleen nog een stukje verder rijden. Dan zie ik een klein bordje met daarop chocolade tour. We slaan die weg in en zien een huis met een dak bedekt met bladeren. Dit blijkt een souvenierswinkeltje te zijn. Aan de linkerkant is een voetbalveld en zijn de jongens een potje voetbal aan het spelen, kindjes rennen rond en eentje vraagt waar of naar wie we op zoek zijn. We zijn op zoek naar Catato antwoorden we. Het meisje loopt vooruit en roept Catato maar er komt geen Catato.dan komt er een vrouw van een jaar of 35 naar ons toe gelopen en vraagt : Zoeken jullie Catato? Voor de planten medicijnen en chocolade tour ?
Hij is nog even bezig en komt zo ; antwoord ze. Ondertussen kijk ik in het winkeltje naar de mooi versierde beschilderde kokosnoten en kalabassen. Erg kleurrijk zoals alles hier in Costa Rica is.
Dan verschijnt een man van rond de 60 jr schat ik en neemt ons mee naar een zitplaats buiten en verteld over hoe de inheemse bevolking vroeger hier leefde. Met welke pijlen ze welk dier doden en hoe ze het gif voor grote dieren verkregen. ik waande meteen weer bij de indianen en ben blij dat ik tóch het meeste wel versta van wat er gezegd wordt en kan zelfs mee praten of vragen stellen. We lopen over een pad met allemaal planten en Catato legt uit welke planten en bomen het zijn en waar ze voor gebruikt worden. Zij gaan bijna nooit naar de huisarts omdat ze bijna alles uit de natuur halen. Van iets tegen malaria tot iets wat naar uien ruikt en tegen verkoudheid werkt. Ik dacht wat grappig dat deed ik thuis ook als ik verkouden was een ui doormidden snijden en op een bordje langs je bed leggen. Grootmoeders tip!
Ook zien we een rubber boom voor rubber en ook voor de grondstof van kauwgom. Kaneel en een plant waar wierookstokjes van gemaakt worden.
We lopen wat verder naar een ruimte overdekt met een doek (een soort kas) en gaan naar binnen. Het is een vochtige ruimte met een ronde muur gemetseld met daarin een soort fontein van bamboe en stenen met daaromheen afval van fruit. Om heb geen idee wat dat kan zijn en dan wijst Catato met een stok naar de kleine felrode en groene kikkers die er zitten. Deze zijn giftig. Hun gif werd vroeger gebruikt voor de pijlen die ze gebruikten bij het jagen.
Dan komen we bij een soort wigwam/tipi met bladeren bedekt en helemaal dicht tot aan de grond met een ingang met daarin een vuur in het midden wat brandt.
Dit is een heilige ruimte voor ze die gebruikt wordt voor rituelen. Ze hebben een sjamaan die deze rituelen uitvoert.
Hun geloof is het spirituele. De plek geeft me een geborgen gevoel.
Dan lopen we verder naar een grote ruimte met de zijkanten open en een dak bedekt met bladeren. Twee dames (moeder en dochter begroeten ons en laten zien hoe je van cacaobonen chocolade kan maken. M’n reismaatje krijgt een grote houten spatel n wordt aan het werk gezet om de bonen in de pan die op het vuur staan te roeren. Wil jij ook roeren ? Vraagt ie. Het is een warme dag en het vuur maakt het nog warmer, ik denk dat ik een opvlieger krijg en bedank hem. Tegen de vrouw zeg ik : ik vind het mooi om de mannen aan het werk te zien vooral in de keuken πde vrouw moet lachen. Dan neemt de dochter het over en verspreid de bonen op een steen en gaat erachter zitten. Met een andere steen maakt ze de bonen fijn en zeeft ze nog even om de schilletjes die los zijn eruit te krijgen.
Daarna gaan de bonen in een soort molen en doet voor hoe je deze maalt en dan wordt ook ik aan het werk gezet π
De bonen fijngemalen zien er uit als Nutella πDe pasta wordt in een pan met heet water gedaan en we krijgen ieder een kopje (halve kleine kokosnoot ) chocolademelk met een beetje rietsuiker.
Heerlijk smaakt het, ik neem nog een kopje en moet denken aan m’n zusje die in bij de Mars werkt dat je een geluksgevoel van chocolade krijgt π€©
Ondertussen praten weet de inheemse vrouw over hun cultuur en geloof en gewoontes. Echt heel bijzonder.
Ik koop nog een mooi souvenier in de winkel en we vragen aan Catato hoe we bij de BriBri Watervallen komen.
Echt grappig als je hier de weg vraagt doet me denken aan Cuba fly and drive: na ongeveer zoveel km van de snelweg af naar rechts is ergens een weggetje daar moet je in. Gelukkig vraagt m’n reismaatje door en na de derde keer het nét op een andere manier gevraagd te hebben en ze lichtelijk geërgerd lijken krijg je dan een meer specifieke uitleg. Zijn uitleg was : rijdt naar het dorp en de afstand vanaf hier naar het dorp is van het dorp naar die plek. Dan zie je op een gegeven moment aan de rechterkant een hoop auto’s staan en een huis, daar is het.
En dat was ook zoπWe parkeren de auto bij het overdekte huis/bar en drinken eerst uit een gekoelde kokosnoot. Een man hakt met een manchete netjes de kokosnoten en zegt dat ie nog nooit in z’n vinger heeft gehakt. het ziet er heel makkelijk uit maar is het denk ik niet. Aan hem betalen we parkeer geld € 1,40 p. p.
We lopen 100 meter naar beneden door de jungle waar we mooie watervallen zien. Er zit een familie met hun koelbox en muziekje aan, jongens springen vanaf de rots bij de waterval het water in, een stelletje zit aan de waterkant en in het water is een groepje toeristen met een selfie stick die lol hebben met elkaar.
Ik ga op een grote steen zitten en geniet van het geluid van het water wat naar beneden valt en kijk het gebeuren om me heen aan. Opeens zie ik een gifgroene kikker en spring op. Ja natuurlijk ! Vochtige omgeving ik zit in zijn habitat, snel verplaatst ik me naar een rots dichter bij het water. Na een poos lopen we naar boven naar de auto en nemen daar nog een Coco loco. Een kokosnoot met rum er in en proosten op weer een mooie dag π€©
Today we are going to visit the indigenous people of Costa Rica, the Watsy in Talamanca. The owner of the hotel gave us that tip. Drive there and there and ask for Catato, everyone knows him. We drive about 15 km through the mountains (read: jungle) and arrive at a small village where there is hardly anyone. On the right a few men are standing together near a kind of community building and on the left it looks like a shop.
My travel buddy asks around and we are on the right track, we just have to drive a little further. Then I see a small sign with chocolate tour on it. We take that road and see a house with a roof covered in leaves. This turns out to be a souvenir shop. On the left is a football field and the boys are playing a game of football, children are running around and one asks where or who we are looking for. We are looking for Catato we answer. The girl walks ahead and calls Catato but no Catato comes. Then a woman of about 35 years old walks up to us and asks: Are you looking for Catato? For the plant medicine and chocolate tour ?
He is still busy and coming soon she answers.
Meanwhile I look in the shop at the beautifully decorated painted coconuts and gourds. Very colorful as everything is here in Costa Rica.
Then a man of around 60 years old, I estimate, appears and takes us to a seat outside and tells about how the indigenous people used to live here. With which arrows they kill which animal and how they obtained the poison for large animals. I immediately thought I was with the Indians again and I am glad that I understand most of what is being said and can even talk to them or ask questions. We walk on a path with all kinds of plants and Catato explains which plants and trees they are what they are used for. They almost never go to the doctor because they get almost everything from nature. From something against malaria to something that smells like onions and works against colds. I thought it was funny that I also did that at home when I had a cold cut an onion in half and put it on a plate by your bed. Grandma's tip!
We also see a rubber tree for rubber and also for the raw material of chewing gum. Cinnamon and a plant from which incense sticks are made.
We walk a little further to a room covered with a canvas (a kind of greenhouse) and go inside. It is a damp room with a round wall, which contains a kind of fountain of bamboo and stones, surrounded by fruit waste. Om have no idea what that could be and then Catato points with a stick at the small bright red and green frogs that are there. These are poisonous. Their poison was once used for the arrows they used with hunting.
Then we enter a kind of wigwam / tipi also couvered with leafs with a fire in the middle that is lit. This is a sacred space for them that is used for rituals. They have a shaman who performs these rituals.
Their faith is the spiritual. The place has a safe feeling to me.
Then we continue to a large room with the sides open and a roof covered with leaves. Two ladies (mother and daughter) greet us and show us how to make chocolate from cocoa beans. My travel buddy is given a large wooden spatula and is put to work stirring the beans in the pan on the fire. You want to stir too ?he asks me
it's a hot day and the fire makes it even hotter i think i'm having a hot flash so I thank him. No thanks βΊοΈ
I say to the woman: I like to see the men at work, especially in the kitchen π the woman has to laugh. Then the daughter takes over and scatters the beans on a stone and sits behind it. She crushes the beans with another stone and sieves them for a while to get the peels out that are loose.
Then the beans go into a kind of grinder and show how you grind them and then I am also put to work π
The beans, finally ground, look like Nutella πThe paste is put in a pan with hot water and we each get a cup (half a small coconut) of chocolate milk with a little cane sugar.
It tastes great and I take another cup and think of my sister who works at the Mars that chocolate makes you feel happy π€©
Meanwhile talking the native woman knows about their culture and believed customs. Really very special.
I buy a nice souvenir in the shop and we ask Catato how to get to the BriBri Falls.
It's really funny when you ask for directions here, it reminds me of Cuba fly and drive: after about so many km off the highway to the right there is a small road somewhere that you have to enter. Fortunately, my travel buddy keeps asking and after asking in a different way the third time and they seem slightly annoyed, you get a more specific explanation. His explanation was : drive to the village and the distance from here to the village is from the village to that place. Then at some point you will see a lot of cars on the right and a house, there it is.
And it was. We park the car at the covered house/bar and first drink from a cooled coconut. A man neatly chops coconuts with a cuff and says he has never chopped his finger before. It looks very easy but I don't think it is. We pay him parking money € 1.40 p. p.
We walk down through the jungle where we see beautiful waterfalls. There is a family with their cool box and music on, boys jump from the rock at the waterfall into the water, a couple is sitting at the water's edge and in the water is a group of tourists with a selfie stick having fun with each other.
I sit on a large stone and enjoy the sound of the water falling down and watch the happenings around me. Suddenly I see a poisonous green frog and jump up. Yes of course ! Humid environment I sit in its habitat, quickly moving to a rock closer to the water. After a while we walk up to the car and take another Coco loco there. A coconut with rum in it and toast to one another to another beautiful day π€©
Geschreven door Cindys.reizen