Vanochtend vroeg wakker en nog even een ontbijtje bestaande uit pancakes, banaan, ananas en lekkere koffie (alweer)
De chauffeur staat al voor de deur dus : vamossss
Twee straten verder kom ik erachter dat im de sleutel nog heb🤭
De chauffeur zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken en dat hij ervoor gaat zorgen dat deze terug bij het hotel komt.
Zó relaxed allemaal dat is even wennen.

We rijden door de bergen/regenwouden, ik geniet van het uitzicht en stap na 1,5 uur over in een andere Shuttle bus waar een gezin uit Amerika ook meerijdt. Dan stoppen we vrijwel direct bij een rivier waar je krokodillen kan zien. We kletsen wat in de bus en ik merk meteen dat ik bijna wat mooie uitzichten mis. Dan stappen zij uit en vervolg ik de weg naar Manuel Antonio en ga voorin zitten bij de chauffeur. Deze babbelt gezellig in het Spaans en is duidelijk gecharmeerd van me. Hij grapt over dat ie met me wil trouwen. Ik vertel hem dat ik liever single blijf en m’n droom achterna ga en wil reizen. Dan kom maar na het reizen naar mij en ben je mijn prinses en koop ik een huis voor je en jouw familie kan ook hier komen wonen.
Nou loopt ie wel heel hard van stapel terwijl ik gewoon aardig ben dacht ik. Dus nogmaals gezegd dat ik niet op zoek ben naar een relatie. Het is een grapje zegt ie maar toch kan ie het niet laten om nogmaals te zeggen dat ie me een mooie vrouw vindt. Drie x is scheepsrecht ik lach terug en bij het uitladen van m’n koffers (heb echt teveel mee) doet ie nog een poging om me mee uit eten te vragen. Ik zeg: we zien wel hoe de dag loopt.. en denk er ondertussen het mijne van.

Oh ja ik zou bijna vergeten dat we onderweg even gestopt waren omdat ie cappucijnersaapjes zag dus ik heb snel een foto genomen.En een hele lange weg waar alleen maar palmbomen staan zo’n 8 kilometer. Daar winnen ze de palmolie uit. Naast de kant van de weg zie ik koeien met een kar erachter waar de vruchten op liggen waar de olie uit gewonnen wordt. Ik zie wel dat ze nieuwe palmbomen terug plaatsen. Hopelijk gaat het er hier anders aan toe dan in Borneo waar ik was in 2009.

Bij aankomst eerste maar even lunchen en bijkomen van de rit van 4 uur. Even met mam gebeld was fijn om haar stem te horen dan klinkt ze toch dichterbij dan even een whatsupp berichtje.

Dan op naar de receptie waar een fransose me uitlegt welke excursies je hier kan doen. Zij werkt hier tijdelijk en gaat na de vakantie weer terug naar school voor toerisme. Mooi als je dat zo kan combineren.

Morgen ga ik naar het National Park met een gids in de ochtend met hooguit 8 personen.
Zometeen een welkomstdrankje drinken op de rooftop bar. Even sociolizen. Dat is wel belangrijk omdat ik toch er een handje van heb om me terug te trekken. Ik waan me als in een Amerikaanse film waar mensen in zo’n resort op vakantie gaan en vanalles meemaken.

Geschreven door Cindys.reizen