Duss…door naar Uvita een plaatsje wat iets zuidelijker ligt en wat nog niet zo toeristisch is. Vandaar dat ik tóch maar besloten heb om voor een week een auto te huren omdat het vervoer anders wel een drama is. Met de bus is me te back- packing style en daarvoor heb ik nét iets teveel baggage bij me en shuttlebus had afgezegd en een taxi is ook kostbaar dus dacht okee dan ga ik voor een auto huren. Ook daarbij heb ik me over een punt heen moeten zetten dat het okee en veilig is omdat het een makkelijke weg daarheen is en ik bij aankomst direct m’n spullen in het verblijf leg en geen kostbare dingen in de auto laat liggen dus komt vast goed allemaal. En dat was ook zo uiteindelijk. Dus hup in de jeep en nog even de laatste dag naar een restaurantje en het strand (waar we uit een kokosnoot drinken ) met Osher uit Israël, een gelijkgezinde met wie ik meteen een klik heb.
Hij gaat de dag erna naar het noorden en ik naar het zuiden. Ik kom hem vast wel weer tegen.

Op de dag van aankomst ik Uvita verblijf ik bij een stel gepensioneerden die een huis hebben gebouwd in Balinese stijl. Aardige mensen en we raken niet uitgepraat. De volgende dag heb ik een Walvistoer gepland en sliep de hele nacht niet. Niet alleen omdat ik het zo spannend vind en dit al heel lang wilde doen maar ook omdat er een spin in de badkamer zat ( die grenst aan m’n slaapkamer )..

De dag erna was geweldig om eindelijk ze eens in het echt te zien..een moeder met haar jong. Ze komen in deze baai om haar jong alles te leren voordat ze weer verder trekken. Voor het dorpje (wat echt nog terug gaat in de tijd ) is het goed omdat het werkgelegenheid creëert. Sinds 1983. De vissers vonden het eerst maar niks omdat ze dachten dat de walvissen al de vissen opaten. Uiteindelijk zijn ze heel dankbaar dat de walvissen daar komen en hebben er profijt van.Vooral het toerisme creeërt werkgelegenheid.
Uvita heeft een National Park:

Marino Ballena National Park
Hier kan je het strand in de vorm van een walvisstaart bewandelen.
De natuur zorgt soms voor bijzondere toevalligheden. In het Marino Ballena National Park vormt een rots- en zandformatie precies de vorm van walvisstaart. Dat alleen ziet er al heel bijzonder uit maar laat dit nu net de plek zijn waar honderden bultrug walvissen elk jaar samenkomen. De walvisstaart ontstaat wanneer het eb is en de zee zich terugtrekt maar tijdens vloed is er bijna niets van te zien. Bezoek het Marino Ballena National Park dus vooral tijdens eb en wandel in zo’n 15 minuten naar de walvisstaart. Je loopt over een prachtig donkerbruin strand langs de ruige jungle.

Geschreven door Cindys.reizen