Na een goede nachtrust al vroeg wakker en voor de tweede keer fijn wat yoga oefeningen gedaan in m’n kamer en een meditatie, zo begint de dag weer goed :-)
Na het ontbijt vervolgen we onze weg naar Udaipur. Onderweg komen we veel dieren tegen van waterbuffalo tot koeien, paarden, honden en zelfs varkens. Er is een bepaalde stam die de taak op zich genomen heeft om voor deze varkens te zorgen. Ook koeien lopen op een bepaald moment terug naar hun eigenaar en waterbuffalo’s blijven meestal in de buurt van hun thuis. Honden zwerven meestal rond en ook daar wordt eten aan gegeven en water neergezet.
De chauffeur besluit met onze gids om de ‘short cut’ te nemen door de bergen, wat ons 15 km scheelt. Het wordt een wilde rit en soms best spannend.. er spookt bij menigen in de groep door hun hoofd hoe gevaarlijk deze rit eigenlijk is.. (daar kwamen we tijdens t diner achter)
Aangekomen bij de Adinatha-tempel;
is een Jain-tempel in Khajuraho in Madhya Pradesh. Het is opgedragen aan de Jain tirthankara Adinatha, hoewel de buitenmuren ook hindoeïstische goden hebben. Deze tempel maakt deel uit van het UNESCO-werelderfgoed. Deze mensen geloven volgens het genoÏsme, boedisme en sikhisme. Zij eten geen vlees, eieren, knoflook en alles wat onder de grond groeit en waar je een slechte adem van krijgt. Ze lopen op blote voeten omdat ze de insecten niet willen dood trappen, dragen witte kleding, en een doek voor de mond zodat ze geen insecten in slikken. Ze maken geen gebruik van vervoersmiddelen en ze hebben geen beroep ze worden verzorgd door de mensen in het dorp of plaats waar ze op dat moment verblijven. Ze lopen van de ene heilige plaats naar de andere. Ze wijden hun leven aan hun geloof en zijn thuis waar ze zijn en hebben dus geen vaste plek om te wonen.

Geschreven door Cindys.reizen