Weer: zon
Eten: spagetti

Vanmorgen stond de wekker om 5 uur, achterlijk vroeg, maar een bewuste keuze. We gingen naar de Jungfaujoch, de hoogste bereikbare top van Europa. We gingen met het hele gezin. We hadden gekozen voor de vroegste trein, dit scheelde veel in prijs, maar het voornaamste was dat het dan nog niet zo druk zou zijn. En dat klopte.
We vertrokken vanaf Grindelwald Terminal, hier parkeerden we. het leek echt net op een vliegveld. We waren 1 van de eerste auto's. We waren heerlijk op tijd, zodat we het echt op het gemak konden doen.
We hadden gekozen om eerst met de gondel te gaan en daarna met de trein. Al had iedereen een tijd moeten kiezen, toch was het dringen om met de gondel te gaan. om 10 over 7 vertrokken wij. In eerste instantie was Jeroen alleen in een gondel, aangezien Jeroen een gondel echt niet leuk vindt, is Lars snel uitgestapt en in de gondel bij Jeroen gestapt. Zo waren we mooi verdeeld. Aansluitend gingen we met de trein, we hadden stoelen gereserveerd en dat was heerlijk. Je kon lekker zitten en er stonden geen mensen in deze wagon. Uitzicht hadden we niet, want de treinreis ging geheel door de tunnel naar boven.
Bij het ijsmeer stopte de trein en hadden we 5 minuten de tijd om door ramen op het meer te kijken, heel indrukwekkend. Daarna ging de reis weer door naar boven.
Om even over 8 uur waren we boven. Wat een prachtig uitzicht hadden we, zo indrukwekkend.
We gingen na een plaspauze als eerste naar de sphinx, hier was een prachtig terras waar je schitterend uitzicht had, doordat het zo helder was kon je zelfs de bergen bij het huisje zien en waar we van de week hebben gelopen. Er was een ruimte met glas, waar Jeroen heerlijk heeft gekeken, Lars, Marith, Niels en ik zijn naar buiten geweest en daar rond gekeken. Omdat we zo vroeg waren, was er bijna niemand. Zo heerlijk rustig. Op een bepaald stukje was er zelfs niemand en toen heeft Lars even gevideobelt met opa. Dit was echt heel erg gaaf.
Hierna was het tijd voor koffie met een lekker koek, ook hier konden we merken dat het nog vroeg was want ze waren alles nog aan het opstarten.
Daarna was het plan om naar de Mönchsjochhutte te lopen, deze was alleen nog afgesloten. We brachten daarom eerst een bezoek aan het ijspaleis en daarna liepen we naar de gletscherplaats, de plaats waar de vlag van Zwitserland staat. Hier had je prachtig uitzicht. We kwamen ogen te kort.
Hierna was de weg open om te gaan wandelen, dus liepen we over de gletsjer een pad naar boven richting de hut.
Al snel hadden Jeroen en ik door dat het voor ons een behoorlijke klim was. We hadden veel last van de ijle lucht, de jongens stuurden we door, zodat zij niet op ons hoefden te wachten. Tijdens het wandelen genoten we volop van de sneeuwtoppen, maar ook van het fluiten van de mormeldieren. Af en toe hoorde je een knal en dan viel er een stuk ijs naar beneden. Ook kwamen langzaam de wolken te voorschijn, ook een prachtig zicht.
De kinderen hebben de hut gehaald, wij niet maar we hebben er niet minder om genoten.
Terug bij het hotel/station hebben we binnen terwijl we door de ramen aan het genieten waren een chocoladebroodje gegeten en daarna was het tijd om richting het station te gaan. Het was ondertussen behoorlijk druk geworden en we waren heel blij dat we zo vroeg zijn gegaan, nu stonden overal rijen waar wij gewoon door konden lopen.
We hadden de trein van 13.17 uur terug, 5 uur hebben we hierboven genoten. Het was echt fantastisch. In de terminal hebben we nog even geshopt. Daarna gingen we naar de auto's en namen we afscheid van Lars, Marith en Ubbe. Morgen gaan die nog wandelen en daarna vertrekken ze naar Zuid-Limburg waar de ouders van Marith op een camping staan.
Wij reden naar huis, haalden wat boodschappen en daarna kwamen de vrienden van Niels.
Na het eten zijn Jeroen en ik lekker op het balkon gaan zitten en is de groep met vrienden gaan wandelen en de dag van morgen door gaan spreken.

Geschreven door Caroliens.avonturen