Om 8 uur viel er nog een bui regen en daarna klaarde het helemaal op. Natuurlijk hadden we geen zicht op de hoge bergen, maar verder was het heerlijk. Niels wilde heel graag nog een de Gurnigel op, maar nu ook weer af, daarom kozen we er voor in een dag bij Sangerboden te gaan wandelen. Waar we naar toe zouden lopen was de vraag wat mogelijk was.
We genoten natuurlijk van de Gurnigel, onze pas. Eenmaal boven zagen we dat de wolken bij Interlaken en in het Kandertal zaten, daar hadden ze niet van dat mooie weer wat wij hadden.
Eenmaal in het dal kozen we voor de Murenstöck rondwandeling van 2½ uur. Jeroen bleef bij de auto, hij had te veel last van zijn enkels. Met een kop koffie en een puzzelboekje kwam het helemaal goed zei hij.
We begonnen volop in de zon, zodat we op de terug door het bos konden lopen. Het gehele pad tot het bos vloog er steeds een behoorlijk roofvogel voor ons, telkens was ik te laat met mijn fototoestel. Toen ik zijn fototoestel in de aanslag had, liet hij zich niet meer zien.
Na een kwartiertje lopen moesten we kiezen, links of rechts. We kozen voor links, later bleek de verkorte versie van de route. Het was een heerlijke route, echt over de koeienpaden met bruggetjes (boomstammen) over de kleine riviertjes. Heel erg mooi. Het enige wat je hoorde waren de koeienbellen. Heerlijk.
Na 1½ uur waren we weer terug bij Jeroen en hebben we daar lekker gegeten.
We besloten om over de Gurnigel terug te gaan naar huis en daar te genieten van het mooie weer.
Dat bleek anders te gaan. Ik skypte om 3 uur in de stralende zon even met papa. Al snel kwamen de donkere wolken, terwijl we aan het praten waren maakte ik nog enkele foto’s en daarna moest ik vluchten en mijn laptop in veiligheid brengen. Met bakken kwam het naar beneden, gepaard met bliksem en donder. Daarna werd het wisselvallig, af en toe de zon maar veel donder en bliksem. Niet altijd bij ons maar wel in de bergen. Prachtig om te zien.

Geschreven door Caroliens.avonturen