Vanmorgen was ik al vroeg wakker en slapen ging niet meer. Ik stond dan ook al om 8 uur bij de Coop in Riggisberg om brood en andere boodschappen. Toen ik terugkwam waren de anderen net uit bed. Het was wederom stralend, warm weer.
Na het ontbijt reden we, zoals afgesproken naar Zweisimmen. We namen geen risico om naar Schwarzsee te rijden aangezien de piste gisteren al behoorlijk slecht was. Onderweg viel ik tot verbazing van de jongens in slaap, ik had namelijke zo slecht geslapen dat ik doodmoe was.
Gisteren had ik veel aan vroeger gedacht en dan met name aan papa hoe die op de ski's stond, vannacht maar ook vanmorgen heb ik veel aan mama gedacht. Ik kon vroeger niet geloven dat je bang kon zijn om te skiën, maar nu kan ik dat zeker geloven. Tot het laatste moment wilde ik hier niet aan toegeven, maar toen we op de parkeerplaats stonden besloot ik om niet mee te gaan en bleef ik samen met Jeroen beneden in Zweisimmen. Ik zag het echt niet zitten om hier te skiën, maar ook om Jeroen een hele dag alleen te laten.
De kinderen gingen vol goede moed naar boven, waar ze volop konden skiën. Dat kon je beneden in het dat eigenlijk niet geloven. Alles was groen een een mooie witte, opgespoten, baan naar beneden.
Terwijl de kinderen op de ski's stonden, maakten Jeroen en ik een wandeling door het dal. We liepen naar het vliegveldje waar we lekker op een bankje zijn gaan zitten. We genoten hier volop van het uitzicht en het zonnetje
Na 1 1/2 uur hier gezeten te hebben, liepen we terug naar Zweisimmen en gingen onderaan de piste op een terras een bakje koffie drinken. Ook dit was ook echt genieten.
Even na 4 uur belde Lars dat ze het niet haalden om met dezelfde baan terug te komen maar dat ze de baan van Saanermosses namen en of we hun daar op wilden halen. Geen probleem, dit was 7 minuten rijden. De kinderen waren doodmoe, zo moe dat Lars Jeroen liet auto rijden. Ze waren wel vol verhalen van de mooie piste.
Hierna reden we terug naar het huisje.

Geschreven door Caroliens.avonturen