Vanmorgen stond de wekker om 9 uur. We hadden allemaal anders geslapen, Marith had super goed geslapen, Niels had niet lekker geslapen en Lars had nachtmerries over een spel. Jeroen en ok hadden lekker geslapen nadat Laika rustig was. Die was duidelijk aan het zoeken en liep overal tegen aan. Helaas werd Jeornw wakker met heel veel hoofdpijn.
Tijdens het ontbijt verzonnen we namen voor de huisgeiten: eitje, begint je en zwartje was te gewoon. Slecht, slechter, slechter te racistisch dus werd het Bart,Brixit en Burtus.
Na het ontbijt ging hij nog terug naar bed. Wij zochten alles bij elkaar voor het skiën en gingen op pad.
Onderweg kregen we hoop dat er genoeg sneeuw zou liggen, maar helaas er was 1 piste open namelijk de Pinocciobaan. Verder was alles groen. Maar niet getreurd, we reden naar Schwarzsee. Maar we kregen onderweg steeds minder hoop. Wel zagen we een groep hemden en.... we konden skiën. De piste was niet grandioos maar we hebben geskied.
Er waren maar 2 pistes open een groene en een blauwe. De eerste keer dat we naar benden ging, wilde ik mijn ski' s in de bomen hangen. Ik was heel bang als een slak ging ik naar beneden. Toch ging ik een 1de keer en nu begreep ik papa jaren terug. Ik ging zoals hij dat ook deed: op mijn gemak, regelmatig stoppen en genieten van uitzichten. En niet mijn snel en niet meer in parallel. Ik heb de jongens gewaarschuwd dat als 54 zijn nog eens aan hun moeder en opa denken.
Na ruim 2 uur skiën ben ik gestopt, de kinderen gingen nog een uurtje door. De hele middag scheen de zon maar op het laatst was de wind gekomen en was het koud.
We reden over de Gurnigel terug, heen reed Niels terug natuurlijk Lars.
Thuis bleek het gelukkig beter te gaan met Jeroen. We dronken wat en gingen daarna ieder wat voor zichzelf doen.
Terwijl ik het eten klaar maakte gingen er enkele douchen, helaas bleek dat het warme water na 3 personen op was. Hier hadden we even niet op gerekend.
's Avonds heb ik met papa geskypd en dat lukte ook goed, geen super helder beeld maar wel zonder stotteren en dat terwijl we binnen zitten. De kinderen deden een spelletje: Kikkeren, Jeroen was muziek aan het luisteren en ik ging nog even naar een oord zoeken waar veel sneeuw ligt, maar dat is zoeken naar een speld in een hooiberg.

Geschreven door Caroliens.avonturen