Hallo allen,

Vandaag had van alles wat.
We zijn de dag gestart in downtown Rapid City. Deze stad wordt ook wel de City of Presidents genoemd. Verdeeld over twee straten staan er op de hoeken van de kruispunten beelden van alle presidenten die de VS heeft gehad. We hebben ze allemaal gezien, een wandeling van ongeveer 3,5 km. Leuk detail is dat je via een website bij elke president een verhaal over zijn leven kunt beluisteren. Het verhaal wordt in de ik-vorm verteld met verschillende stemmen. Het enige wat we jammer vinden is dat aan het eind van het verhaal, bijna overal, een commerciële boodschap kwam. Maar ja, het blijft Amerika. Het was wel enigszins verkapt verwerkt: 'ik was gek op muziek en speelde zelf drie verschillende instrumenten. Ik kan u de muziekwinkel aan 9th Street van harte aanbevelen' 🤣.
Trump zijn beeld is er nog niet, maar is onderweg, die konden we dus makkelijk negeren. 😉

Daarna zijn we aan de reis richting Sioux Falls begonnen. Op ongeveer drie kwartier van Rapid City vind je de Wall Drug Store. Bij deze een gekopieerde tekst: Wall Drug heeft een rijke geschiedenis in de staat South Dakota. Wall Drug, genesteld in de stad Wall in het westelijke deel van de staat, is vanaf het bescheiden begin in 1931 uitgegroeid tot een bloeiende oase. Wall Drug biedt restaurants, activiteiten, cadeaus en souvenirs, bezoekersinformatie en natuurlijk gratis ijswater. Veel doorgewinterde reizigers stoppen bij Wall Drug en vertrekken wakker en fris, net zoals ze meer dan 80 jaar geleden deden. Maar het was niet altijd een bloeiend bedrijf, dat jaarlijks twee miljoen bezoekers naar het kleine stadje Wall trekt. Ted en Dorothy Hustead hadden in het begin moeite om Wall Drug succesvol te maken. De stad Wall stond destijds enigszins liefkozend bekend als ‘het geografische centrum van nergens’, en om de uitdagingen nog groter te maken, breidde de Grote Depressie zich uit over de hele Verenigde Staten. Maar het verhaal van Wall Drug was een succesverhaal omdat één simpel idee wortel schoot: vermoeide reizigers gratis ijswater aanbieden. Al snel zouden reizigers een stop maken bij Wall Drug om te genieten van een verfrissende pauze en sindsdien komen ze naar Wall Drug. Tegenwoordig biedt Wall Drug nog steeds dezelfde voorzieningen die het al die jaren geleden tot een must-stop-bestemming maakten, en bezoekers stoppen nog steeds om hun benen te strekken, een heerlijke huisgemaakte maaltijd te eten en wat gratis, verjongend ijskoud water te drinken. De stad Wall, South Dakota, herbergt het hele jaar door 800 inwoners en is, dankzij Wall Drug, een van de populairste attracties in de staat, die jaarlijks meer dan 2 miljoen bezoekers trekt.

We waren er al eens geweest, maar het blijft leuk om te zien.

Tijdens onze reis hier naartoe werden we via de radio gewaarschuwd voor zware onweersbuien in de regio, met name boven de Black Hills en Rapid City. Goed geregeld hier, elk radiostation wordt onderbroken met deze melding en ook Google geeft de melding in beeld. Aangezien we net weggereden zijn uit die regio, maakten we ons niet druk. Maar toen we in Wall naar buiten liepen zag de lucht er toch wel dreigend uit. We zaten nog maar net in de auto toen er een hevige regenbui los barstte. Die hebben we afgewacht en zijn toen achter de bui aan gereden naar Kadoka, waar we de nacht door brengen.

Kadoka is een mini dorp waar op zondag niets te eten blijkt te zijn, dus hebben we wat magnetronvoer gehaald bij het tankstation en onder het nuttigen hiervan de sluiting van de OS gekeken. Wat een mooie prestaties heeft Team NL geleverd!!

Morgen rijden we, met een tussenstop in Murdo, door naar Sioux Falls.

Fijne start van de week!

Geschreven door Yvethhenk