In het vliegtuig kregen we nadat we iets later dan gepland waren opgestegen, een flesje water en stukje chocola. Na verloop van tijd een warme maaltijd. Dat durfde Sharon toch niet aan. Dus kwamen de crackers en de appels wel van pas. Maar wel een lekker toetje: vanilleyoghurt. Aangezien oma zelden toetjes eet, Sharon die er ook maar bij opgegeten. Intussen nog een film gekeken. Nadat alles was opgeruimd en we al een heel eind op weg waren. Mogelijk in de buurt van de helft van de reis, ging het licht uit, maar van slapen kwam helemaal niets. Wel geprobeerd trouwens, eerst met een zacht muziekje erbij aan, maar al snel de moed opgegeven. Sharon heeft nog een klein beetje geslapen, op een gegeven moment lag haar hoofd op mijn schouder. Dat zit ook niet heel fijn, maar goed. Van mijn voornemen om in het vliegtuig de laatste blogs af te maken kwam ook niets. Op één of andere manier had ik daar de puf niet voor. Ik had er wel weer Wifi bij gekocht, zodat we nog wel contact hadden met de buitenwereld. In Nederland was het inmiddels alweer ochtend. Wat spelletjes gevonden in het aanbod van KLM. Was al heel lang geleden dat ik Patience had gespeeld, maar na een paar keer oefenen lukte dat weer aardig, haha.

Na een paar uur kregen we nog een ontbijtje. We zullen toen wel in de buurt van Groot-Brittannië hebben gevlogen. Tegen half twaalf zijn we op Schiphol geland op de polderbaan. Ruim een half uur eerder dan gepland, maar nog wel een eindje taxiën naar de gate. We werden opgehaald door de moeder [Irene] en opa [Klaas] van Sharon. Die hadden de auto op de achterste parkeerplaats geparkeerd, maar in hun enthousiasme vergeten het nummer van de parkeerplaats ergens op te slaan. Was ook niet duidelijk welk van de vijf verdiepingen het was. Dat is dan toch wel even flink zoeken. Alle vijf gekeken, maar niet. Dan blijkt het uiteindelijk toch op de verdieping van de eerste ingeving, maar aan de andere kant van de lift. Hmmm. We hebben ons lekker naar huis laten rijden, want helemaal fris waren we echt niet.

Dit is mijn laatste blog van deze serie en ik schrijf hem als ik al een week thuis ben. Wat ik zojuist ook nog heb geleerd, is dat als je een linkje toevoegt van een YouTube filmpje, dat filmpje ook zichtbaar wordt in je blog. Zoals dat van de steam clock in Vancouver in de blog van Gastown. Dus als ik een volgende reis wat wil met filmpjes ...
Nooit te oud om te leren, nietwaar!

We hebben er een geweldig mooie reis opzitten. Telkens als ik buiten zit onder de overkapping word ik eraan herinnerd.

Geschreven door Sharon.en.oma.inCanada