Vanmorgen eerst de kwalificatie van de formule 1 zien. Dan ontbijtje beneden in het hotel. Deze keer blijkbaar weer inclusief. Buffetje met natuurlijk brood dat je kunt toasten en onder meer ook ei, spek, jams, sapjes, yoghurtjes. Maar wel vreemd met papieren bordjes en plastic bestek. Kunnen zeker geen afwashulp krijgen.
Bagage maar weer versleept naar de auto. Handig steeds met die karretjes, dat wel. Moeten de stoepen bij de ingang ook een beetje normaal aflopen. Er waren een paar mannen van een gespecialiseerd bedrijf de stoep aan het cleanen. Die staken de helpende hand toe.

Ook deze keer een weer prachtige rit. Natuur toch telkens weer anders. Meer loofbomen gezien. Veeteelt en landbouw omdat er meer vlaktes waren. Ook een enkele wijngaard. Maar ook hellingen waar van de bomen alleen nog wat stammen stonden na een natuurbrand en die waar de brand al een paar jaar geleden is geweest en zich weer jong groen ontwikkelt. Maar ook nog steeds besneeuwde bergtoppen.

Eerder van de week kwamen we door Banff National Park, nu door Wells Gray National Park, waar Clearwater en de Helmcken Falls [van gisteren] ook onderdeel van uitmaken. Gereden langs Kamloops Lake en Thompson River. Een groot deel reden we ook parallel aan een spoorbaan. Veel goedervervoer gaat hier nog over het spoor. Die locomotieven trekken wel ruim 100 wagons. Personentreinen hebben we nog nauwelijks gezien, behalve op een station. Af en toe heel smalle bruggetjes, waar maar één auto tegelijk over kon. Veel canyons en passen vandaag. Behoorlijk spectaculair. Eerst nog fatsoenlijke muurtjes waar geen bomen stonden, maar soms ook erg slechte wegen met schuin rond aflopende zijkanten of zelfs wat afgebrokkeld. Niet fijn gezicht voor de passagiers aan de rechterkant, waarvan ik hoorde dat een val niet zo diep zou zijn, omdat er meestal wel bomen stonden. Ook maar een beetje naar de middellijn van de weg sturen ☹ Hier en daar waren ze ook aan het werk en moesten we wachten voor een stoplicht, omdat er maar één baan tegelijk door kon. Wel fijn dat er bij scherpe bochten aangegeven wordt wat de gewenste snelheid is. Als je daarop anticipeert gaat het prima. Bij een U-turn zoals ze dat hier noemen of een haarspeldbocht bijvoorbeeld 20 km.

Nabij Kamloops even van de route af. We waren toe aan een koffie en plasmomentje. Daar was bij een benzinestation een Tim Hortons. Shop in shop dit keer, beetje vergelijkbaar met moderne benzinestations in ons land. Geen plekje om te zitten. Dus muffins en/of donuts maar staand aan een tafel opgegeten en koffie mee in de auto. Onze lunch vandaag een picknick met de overgebleven pizza van gisteren. Wel in een omgeving waar veel beren leven. Dus wel een beetje alert. Op een gegeven moment stond ik snel op en zei: ‘weg wezen’. Gerda schoot overeind en keek om: ‘Ik zie niets’. Het was gewoon tijd om verder te gaan 😊Een paar uur verderop weer een plasmomentje, maar nu bij een convenience store. Voor koffie niet aantrekkelijk. Dus maar een paar energiedrankjes gekocht voor Sharon voor later. Je moet toch wat, alleen binnenkomen voor het toilet was niet de bedoeling, stond ook op de deur en vonden we zelf ook wel een beetje gênant. In dat winkeltje stond wel een heel mooie ouderwetse wasmachine. Zou hem zo wel mee willen nemen in de koffer 😊

Whistler is bekend vanwege de Olympische winterspelen in 2010. Tussen twee majestueuze bergen ligt een levendig dorp, vier golfbanen, talloze winkels, restaurants en bars. Je kunt er ook ziplinen. In de omgeving raften en paardrijden. In het hotel hebben we een soort appartement. Er zit behalve een koelkast en oven, zelfs een vaatwasser in. Je zou er zelfs eten kunnen koken. Een slaapkamer met een tweepersoonsbed en een tweepersoons bedbank in de kamer. Uit ons hotel, Westin Resort & Spa, loop je zo het standscentrum in. Dat hebben we ook gedaan. We wilden eigenlijk nog een kleinigheid eten. Sharon had wel oren naar kipfingers of zoiets. Nergens zoiets te vinden. Tot op een gegeven moment bij het Olympisch park ziet ze een familie met KFC eten. Maar waar hadden ze dat vandaan? ‘Ja, maar dat kun je toch niet vragen’ Waarop Gerda reageert: ‘Nou, ik wel. Waar zitten die mensen?’ Een jongeman reageert allervriendelijkst en loopt zelfs mee om de weg te wijzen. Hij houdt zelfs rekening met de walker en wijst Gerda waar de ‘ramp’ [helling] is waar ze langs kan lopen. Komen we daar aan, blijkt hij net te zijn gesloten. Verderop ontwaren we een Mc Donalds. Dan maar kipnuggets.

Ook hadden we geen rode wijn meer om nog even wat te drinken op ons mooie balkon/terras. De liquor store waar we langs gekomen waren was net dicht. We waren al op de terugweg naar het hotel. Sharon vond het toch wel een beetje sneu voor ons. Straks met alleen een flesje water. Ze googelde en ontdekte dat er nog één was vlak bij de Mac, die nog een half uur open was en waar we alweer een heel eind vandaan waren. Toch maar weer teruggelopen en ja hoor gelukt! Zo kwam ik ondanks de lange autorit toch nog aan mijn 10.000 stappen vandaag. 😊 We hadden wel al ontdekt dat je in dit Resort & Spa hotel ook alle gelegenheid hebt voor zwemmen en fitness. Of we daar morgen nog aan toe komen? Gaan we zien morgen. Morgen 1 juli is het ook Canada Day. Een nationale feestdag. 's Morgens misschien ontbijten in het Olympisch Park, georganiseerd door de plaatselijke rotary en 's avonds life muziek.

Geschreven door Sharon.en.oma.inCanada