Sharon had de wekker gezet om 06:00 uur vanmorgen om eerst nog even formule 1 te kijken. Tegen 09:00 uur vertrokken we om op tijd bij de Ferry van Horseshoe Bay naar Landale te zijn. Die vertrok om 12:10 uur. Het was een kleine twee uur rijden, maar we wilden geen risico lopen. We wilden onderweg ook nog kunnen stoppen voor een ontbijtje en een paar foto's. Zelf zo'n kar ophalen voor de koffers lukte in dit hotel niet. Dat was al inclusief zei de man die hem uit mijn handen trok. Nou vooruit dan maar. Als er al voor betaald is. Het is hier toch duur genoeg. Voor parkeren in de parkeergarage moest nog fors betaald worden en voor gebruik van WiFi ook. Zijn collega die de koffers boven had gebracht en desgevraagd nog wat tips gaf over wat we allemaal konden zien, hebben we nog wel fooi gegeven. Vanmorgen niet. De manier waarop het ging en het helpt ook niet echt als het nog vroeg in de ochtend is.

Zonder verder na te denken zijn we Whistler uitgereden, in de veronderstelling dat we al snel een plek tegen zouden komen waar we koffie en een broodje zouden kunnen krijgen. Zul je altijd zien, niet dus. Pas in Squamish, voorbij de Tantalus Lookout, maar wel een Tim Hortons. Squamish People was de oorspronkelijke bevolking [indianen] van dit gebied. Het was ons al opgevallen dat allerlei borden tweetalig waren geschreven. Dus ook de taal van de oorspronkelijke bevolking. Bij de Tantalus Lookout troffen we wat informatie aan. Bij Tim koffie en een paar broodjes gekocht en we konden er weer tegen.

We reden via de Sea-to-Skye Highway [97] naar de omgeving ten noorden van Vancouver. Een schitterende, goed berijdbare weg met zeer afwisselende [ver]gezichten. Prachtige bergen met nog steeds witte toppen, afwisselend met diepblauwe meren. Soms ook alles in één plaatje. Ook een paar spectaculaire kloven, maar die zouden niet vast te leggen zijn in een foto. Dat moet je echt zien. Het schitterende weer was vandaag ook erg behulpzaam. Die mooie blauwe lucht maakte het plaatje echt compleet. Ook toen we op de ferry waren. Een tocht van ongeveer 40 minuten. Heerlijk die wind in je haren.

In Sechelt verblijven we een nachtje in een gebouw dat meer weg heeft van een motel. Keurige pas gerenoveerde kamers. Maar helaas geen plek om een beetje te zitten. We hebben een verlate lunch gebruikt in een restaurant ernaast. Even naar het winkelcentrum gereden voor een flesje wijn voor vanavond en meteen daarna even doorgereden om wat van de omgeving te zien. Veel huizen met en prachtig uitzicht over het water, met mooie doorkijkjes. Leuke strandjes. Schitterend wonen hier. Nog steeds ook besneeuwde bergtoppen. Wat een bijzondere combinatie. Omdat we niet meer in de auto wilden [met name de chauffeur niet] en niet heel ver wilden lopen zijn we weer naar hetzelfde restaurant ernaast gegaan voor nog een kleine maaltijd. Heerlijke maaltijdsoepen, van vis voor Anneke en kip fingers voor Sharon. We konden weer heerlijk buiten zit op een terras aan het water en kijken naar bootjes en watervliegtuigen. Ook hoe veel bootjes uit het water getrokken werden op een trawler van inwoners, die hier blijkbaar het weekend doorgebracht hadden.

Volgens de reisinformatie hebben we vandaag één van de mooiste routes gereden van BC. Hoe die andere er uitzien weten we niet. Maar deze was schitterend!
We weten al waar we morgenochtend gaan ontbijten. Want dat overkomt ons niet weer. De rit is morgen weer niet zo lang. Korter zelfs, met wel weer een ferry.

Geschreven door Sharon.en.oma.inCanada