Vanmorgen op ons gemak de spullen bij elkaar gepakt en naar het centrum van Powell River gereden. Daar bij Tim een ontbijtje gekocht en wat donuts meegenomen voor het geval we onderweg, als we moeten wachten in verband met de problemen met de weg, zin in wat lekkers krijgen. Niet nodig, want gisteren proviand ingekocht, maar wel lekker. De koffie onderweg opgedronken. Ik heb nog steeds niet het geduld om te wachten tot de koffie drinkbaar is.

We gingen met de ferry van 11:50 uur naar Comox. Een mooie overtocht van 75 minuten. De auto stond nu helemaal aan de zijkant, maar wel weer vooraan en we kregen ook weer een blok voor het wiel. Lekker boven op het zonnedak gezeten. Het was erg rustig weer en je kon mooi ver kijken. Wat me opviel is dat ook op Vancouver Island bergen met besneeuwde toppen zijn. Dat had ik niet meer verwacht.

Voordat we op de boot gingen een heel bord met uitleg over welke walvissen, orka’s en dolfijnen we misschien konden zien. Maar helaas niet gebeurd. Dan moeten we zeker zo’n tocht boeken.

Eerst zijn we naar Goats on the Roof gereden in Coombs BC. Een markt waar je van alles en nog wat kunt kopen. Veel souvenirs, maar made in China 😊Gerda kocht nog een paar stukjes geitenkaas, maar veel te duur. Gerda was er al eerder geweest, maar vond het erg commercieel geworden. Wel hadden ze lekker ijs, te kust en te keur. Dat vonden we weer niet duur. Voor zo’n grote [2 scoops] betaal je 6,50 CAD. Ongeveer € 4,20. Goats on the Roof is wat het zegt: geiten op een dak, een groen dak. Je hoort er mooie verhalen over wat er naar beneden kan vallen. Misschien een tip voor een volgend project van Dierenweide Stroomdal bij ons in het dorp.

Er is op Highway 4 over een paar kilometer maar één rijstrook over, met het gevolg dat er aan beide zijden files staan van een paar kilometer lang. Al met al liepen we niet meer dan een half uur vertraging op. Uiteindelijk kostte de file van Toronto naar St. Catharines meer tijd. Er staan grote kranen en er zijn netten gespannen. Daarboven is een natuurbrand geweest. Het bluswater dat naar beneden liep, heeft schade toegebracht aan de steile rotswanden, waardoor er rotsblokken naar beneden vallen. De netten zijn ervoor bedoeld dat je er veilig langs kunt rijden. Van de gevolgen van de brand hebben we verder niets gezien, maar was nog wel te ruiken.

Eerst naar centrum van Port Alberni gereden. We hadden de navigatie niet nauwkeurig genoeg ingesteld. We moesten een kwartiertje de andere kant kop bleek toen. Naar Sproat Lake, waar de camping is waar Ellen en Jeff wonen. Wat nog even lastig zoeken met de nummering. We waren er dichtbij, maar keken aan de verkeerde kant van de weg. Gerda wist het ook niet zo goed meer. Toen Ellen maar gebeld. Ze zouden naar de ingang komen om ons op te halen. We stonden nota bene naast de ingang en in no time kwam Jeff met de golfkar om ons verder te brengen.

Ze wonen in een prachtig chalet, met een mooie veranda, bloemen- en moestuin. Gerda slaapt bij hun in huis, waar ze een logeerkamer en extra badkamer hebben en Sharon en Anneke in de caravan. Lekker koel door middel van een airco en 's nachts raampje open, want het koelt lekker af. Jeff en Ellen hebben lekkere hamburgers gebakken op de BBQ, die we naar eigen inzicht op broodjes konden doen met van alles erop en eraan en met frietjes erbij. Lekker bijgepraat en plannen gemaakt voor de komende dagen.

Geschreven door Sharon.en.oma.inCanada