Om 05:00 uur uit bed om tegen 06:00 uur naar het vliegveld te gaan. Ruim op tijd aangekomen. Benieuwd hoe het gaat met de assistentie.

Gisteren al ingecheckt, maar blijkbaar iets niet goed gedaan met de koffers. Zou niet inbegrepen zijn bij de tickets. Low budget of zoiets? Vind ik niet netjes van het reisbureau, dat we daar niet over geïnformeerd waren. Moest nog geld bijbetaald worden, maar dat hebben we wel meteen weer teruggekregen.

Assistentie liep niet helemaal op rolletjes. What's in the name, haha. Walker apart het ruim in, in een grote plastic zak, bagage met bijzondere afmeting. Met de rolstoel door de controle. Door de poortjes waren Sharon en Gerda al vrij snel. In Nederland zijn ze niet zo streng meer met water en het apart presenteren van vloeibare toiletproducten en devices. Mag allemaal in de koffer blijven. Hier niet. Moest de flesjes water van ons alle drie weggooien. De handbagage is in drie bakjes terecht gekomen. Toen ik door het poortje moest, piepte het. Horloge toch ook maar af en schoenen uit. Het bleef piepen. Raadsel waarom. Die spullen in een vierde bakje. Mijn spullen waren allang gescand. Uiteindelijk mocht ik doorlopen, zonder gefouilleerd te worden.

In een volgende rolstoel met een nieuwe begeleider verder. Niet met de 'golfkar' want de gate was vlakbij. Beetje jammer, want dat leek ons wel wat. Bij de gate geparkeerd anderhalf uur voor vertrek. Niet echt grappig. Gerda bleef daar zitten met haar puzzelboekje. Sharon en ik deden nog een paar rondjes langs de winkeltjes. Van de gate naar het vliegtuig moest ik toch weer om assistentie vragen [had niet echt gehoeven misschien, maar wel consequent blijven], maar ging toen wel als een van de eersten vliegtuig in. Wel voordeel ook voor ons. Want vliegtuig was bomvol en er werd al gevraagd of je niet vrijwillig je handbagagekoffertje gratis naar het ruim wilde verplaatsen. Wij niet, maar we hadden wel voldoende plek in het kastje, omdat we er zo snel in waren. Mooie ruime plaatsen voorin.

Met uitstappen doe ik altijd rustig aan, maar wachten tot het vliegtuig nagenoeg helemaal leeg is, vanwege de assistentie valt dan weer niet mee, als je wat ongeduldig wordt. Wat kunnen er dan veel mensen in zo'n toestel zeg. Leek geen eind aan te komen. We maakten al grapjes dat ze omliepen en achterin weer instapten.
Omdat er nog een dame was in een rolstoel ging de assistent twee rolstoelen tegelijk lopen te duwen. Komisch gezicht. We wilden wel graag, maar durfden er geen foto van te maken. Beetje type als Adje uit het programma van Paul de Leeuw vond ik. Moesten wel een heel eind lopen. Golfkarretje zou hier wel op zijn plaats geweest zijn. Op een gegeven moment moest hij laveren tussen deuren door, toen heeft Sharon maar een rolstoel overgenomen. Daarna ging hij weer verder.

De koffers duurde best wel een hele tijd, want ze kwamen maar mondjesmaat van de band, maar alles was er. Een hele opluchting voor Gerda, want die had wel andere ervaringen. Vervolgens de auto ophalen. Toen we de lift uitkwamen stonden er mega rijen voor het afhalen van auto's, beide kanten op. Wij moesten aansluiten in de langste naar drie autobedrijven, waaronder Hertz en Alamo. Na een half uur ben ik naar voren gelopen om te kijken hoe het zich uitsplitste. Toen bleek dat na de splitsing die voor Hertz een stuk korter was. Binnen vijf minuten was ik aan de beurt. Nadat de papieren waren ingevuld, moesten we wel nog 10 minuten op de auto wachten. Omdat ik een volle tank benzine was overeengekomen? Deze auto had helaas geen navigatie en geen cruise control. Wel een SUV Nissan vergelijk het Nederlandse model Qashqai. Laatste minder erg dan het eerste.

Navigeren bleek best lastig. Paar keer misgereden, omdat het onduidelijk werd aangegeven op de app op het mobieltje. Slecht te zien ook zo klein. Lukte niet om het via het kabeltje op het scherm te krijgen. Voor Sharon niet leuk, omdat ze gedwongen werd om te navigeren en het niet lukte om het op tijd goed aan te geven. Voor Anneke niet, omdat ze op de verkeerde 'line' terecht kwam en geen kant op kon, omdat er iemand naast en achter haar zat. Wel wat keertjes weer teruggereden, maar een U-turn mag je hier altijd maken als er geen bord staat. Dat scheelt. Met dat mobieltje dus geen succes. Moet een andere oplossing voor komen: iPad? Wel balen, want navigatie hier meer nodig dan in Ontario.

Prachtige omgeving, door de prairies naar Banff. Indrukwekkende bergen met hier en daar bovenop nog wat sneeuw. Jammer genoeg begon het een beetje te regenen.
In Banff was het lastig om het hotel te vinden, veel eenrichting of alleen voor voetgangers. We waren er wel vlakbij en kwamen op een parkeerterrein terecht, met betaald parkeren. Daar liep een Boa druk te bekeuren. Laat ik hem maar vragen waar we moeten zijn. Hij bleek uit Zuid-Afrika te komen en begon tegen ons te praten in zijn eigen taal. Was voor beide wel leuk. Omdat ik niet direct wijs kon worden uit zijn gebaren, zei hij ik breng je wel even. Hij ging voor de auto uitlopen. Was nog maar ruim 50 meter. Hij legde uit dat we daar ook niet lang mochten staan, maar wel mocht inchecken en dan waarschijnlijk een plek kreeg in de parkeergarage van het hotel.
Ik moest wel netjes recht gaan staan. Wel handig dat hij wist wat we aan het doen waren, daarmee verzekerd dat we geen bekeuring meer zouden krijgen.

Mooi lodge, met heel veel houten balkjes wat een bepaald karakter gaf. Ook de meubels en zelfs de bekleding aan de binnenkant van de lift. Er was geen eten en drinken te verkrijgen. Na wat rondgekeken te hebben vonden we aan de overkant een leuk restaurant, Three Bear's Brewery and Restaurant. In een brouwerij dus. Wel prijzig. Ze hadden een eigen lijn bedrijfskleding, die ze ook te koop aanboden. Maar wel heel lekker gegeten. Hadden we wel verdiend vonden wij na zo'n lange dag met de nodige frustraties. We hadden ook wel zin in een ijsje toe. Gerda had wel zin in een Banana split, die at ze vroeger ook vaak. Toen ze hem kreeg, wist ik meteen weer waarom ik die nooit meer nam, na een maaltijd. Want is wel een maaltijd op zich.

Moe en voldaan naar bed en morgen Banff verkennen,

Geschreven door Sharon.en.oma.inCanada