Wakker worden in de camper als de zon schijnt, dat is het ultieme vakantie gevoel en ook nog buiten kunnen ontbijten! Zo zijn we de dag begonnen en we zijn er blij mee ook al loopt de vakantie voor ons op zijn eind. We vullen de watervoorraad een beetje aan en legen de toiletcassette en gaan op weg. De andere gebruikers van de overnachtingsplaats slapen nog als wij vertrekken.

De wegen variëren vandaag van goed tot uiterst belabberd en de borden “Straßen Schade“ zien we met grote regelmaat langs de weg staan. We stoppen bij een bakker voor wat lekkers bij de koffie, die calorieën lopen we er wel weer een keer af. We rijden lange stukken door dicht beboste wegen en voor de zoveelste keer staat er een bord dat waarschuwt voor overstekend wild. En niet veel later zien we de vrachtwagen voor ons remmen en een ree de weg oversteken. De borden staan er dus niet voor nop!

Vandaag is het lastig een plek te vinden voor een pauze maar kort nadat het wel gelukt is in een klein dorp komen de ene na de andere P langs de weg tegen. We rijden tientallen kilometers achter een vrachtwagen aan die niet harder gaat dan 75 km per uur en echt ontspannen rijden is dat niet, maar het is wel goed voor het verbruik.

We vinden lekker vroeg onze bedoelde overnachtingsplaats en kunnen nog kiezen waar we gaan staan. Er zijn 5 plekken en 3 zijn er al bezet. Kort na ons komen er nog 3 campers aan en die zetten hun hut op plekken bedoeld voor gewone auto’s. Wij gaan lunchen.

We kijken hoever het lopen is naar het stadje en dat lijkt mee te vallen. We willen de vakantie afsluiten met een klein ijsje en er zit een ijscafe in de stad. Via een mooie …lange laan met bomen komen we op een drukke weg waar, zoals in Duitsland gewoon, wandel- en fietspad gezamenlijk worden gebruikt. Wij kunnen daar nog steeds niet echt aan wennen en we schrikken elke keer weer als er ineens een fietser achter ons opduikt. Niet veel later worden we ingehaald door een oudere man in een scootmobiel en niet veel later zien we hem op de weg liggen. Gelukkig stoppen er meerdere weggebruikers en die zorgen dat hij veilig overeind geholpen kan worden. We lopen langs een scholencomplex dat helemaal duister is, net als het uitgebreide sportcentrum en zwembad dat er naast liggen. Tot onze verbazing zijn ook de terrassen die we tegenkomen helemaal leeg!

We vinden na een goede 3 kwartier eindelijk het Eiscafe en daar zit het terras nagenoeg wel vol! Wij pakken het laatste tafeltje en bestellen een klein ijsje. Maxi krijgt een bak water en slobbert dat bijna helemaal leeg. Het ijs smaakt voortreffelijk en we gaan weer terug richting camperplaats. We hebben wat moeite om een juiste route te vinden en de weg terug is een stukje langer dan heen. Bij mij zijn er inmiddels flink wat onderdelen die echt pijnlijk zijn maar Maxi stapt op haar oude dag zonder problemen mee. Alles bij elkaar hebben we een dikke 6 kilometer gelopen!

Terug bij de camper zien we dat er nog één bijgekomen is en die heeft een plekje gevonden op de gewone parkeerplaats. Wij laven ons aan een paar glazen water terwijl de zon langzaam verdwijnt achter de toenemende bewolking. Het begint langzaam te druppelen en als dat meer wordt verhuizen we naar binnen. Sandra maakt weer een heerlijke maaltijd en ik plan de rit voor morgen, naar huis. Eerst nog wat inkopen en tanken en dat via de snelweg richting huis.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek