Deze nacht was geen feest. We hebben een sensor in het vriesvak van de koelkast om de temperatuur in de gaten te houden en de display daarvan ging gisteren een uurtje nadat we naar bed zijn gegaan af met een harde piep. Ik heb maar op 1 van de knoppen gedrukt en het geluid hield op. Maar de uren die volgde was het grofweg elke anderhalf uur weer raak. En tussendoor af en toe een alarm dat Sandra in een hypo zat als extraatje.Dat ging zo door tot een uur of 9 dus een rustige nacht hebben we niet gehad. Na wat herstelpogingen lijkt het nu zonder gepiep te kunnen en we gaan op weg.
Het is aangenaam rijden over goed onderhouden wegen en met de cruise control aan rijden we ook nog zuinig. Heidevelden en bossen wisselen elkaar af en gaan langzaam over in duingebied. De vele tinten groen en bruin en het kleine zonnetje erboven zijn een lust voor het oog. We rijden bijna evenwijdig aan de kust en zien regelmatig water aan beide kanten van de weg. Als Sandra een bord langs de weg ziet staan van een visrokerij én we kunnen een parkeerplek vinden is de keus gauw gemaakt. We stoppen en Sandra koopt vis voor vanavond bij het diner. Na een kop koffie gaan we weer verder.
De omgeving blijft fraai, de wind neemt weer wat toe maar de zon doet z’n best door te komen. We stoppen in Ferring voor de lunch als het alarm van de koelkast weer afgaat! Ik druk weer op een paar knoppen en het blijft stil voor zolang het duurt. Als we uit de wind en in de zon zijn is het ondanks een schamele 14 graden best aangenaam. De vooruitzichten voor de komende dagen zijn wisselvallig dus we besluiten te overnachten op de lokale camping. Het blijkt een gigantische camping qua afmeting, maar er staan nauwelijks mensen. We zoeken een plekje met een mooi uitzicht en hopelijk iets minder wind en melden ons aan. Zoals vaak leveren onze naam en woonplaats weer problemen op met intypen en uitspraak, maar met wat lachen komt het goed.
Na een aangenaam uurtje buiten zitten lopen we naar het strand. We zien oude en nieuw gebouwde huizen en sommige mogen ze voor ons wel in Pijnacker neerzetten. We dalen deels via een trap af naar het strand en zien flinke golven op de kust beuken.. het niveau verschil tussen strand en zee is een paar meter, heel anders dan bij ons. We klimmen weer omhoog, rusten even uit op een bankje en zien weer dat net als op veel plekken hier er een openbaar toilet is. Daar kunnen wij in Nederland nog iets van leren. We lopen terug via het dorp dat er uitgestorven uitziet met af ertoe goed en soms in het geheel niet onderhouden panden.
Terug op de camping kunnen we nog even buiten zitten en genieten vanhet uitzicht en de frisse lucht. Langzaam aan zakt de temperatuur en neemt de wind toe, de camper staat te schudden in de windvlagen. De wind wordt vergezeld door een paar stevige buien en het lijkt er op dat een Deense zomer is als een Hollanders zomer, niet te voorspellen ! Na een “ruige” nacht pakken we een uurtje rust voor we het avondeten maken. En een stukje vis met brood volstaat goed als je moe bent.
De wind en regen zijn weer ons gezelschap deze avond. Lekker buiten zitten is er niet bij en de warme koffie is meer dan welkom.
Geschreven door Salamijns.reisdagboek