Om half 11 zijn we klaar om op weg te gaan en dat doen we dan ook. In de regelmatige buien rijden via Utrecht naar het noorden. Na Zwolle gaan we richting Emmen en komen langs plaatsen die we kennen van horen zeggen maar nooit geweest zijn zoals De Krim, Erica en Klazienaveen.
Niet lang daarna komen we in Duitsland en rijden flink wat kilometers over secundaire wegen. Net als in het oosten van Nederland hebben ze ook hier veel ruimte, in ieder geval in mijn beleving. De laatste 30 km gaan we over echt kleine wegen maar ik vertrouw maar op de navigatie dat we komen waar we willen.
En inderdaad vinden we geplande camperplaats, we melden ons aan en reserveren gelijk een tafeltje in het restaurant dat ernaast is gelegen. Sandra vindt op Googles Maps dat er een winkel in het dorp moet zijn en we besluiten daar naar toe te lopen. Maxi heeft dan gelijk weer een wandeling en het zou een uurtje droog moeten zijn. We nemen de gok en gaan lopen. Na een klein stukje bos komen we in een woonwijk met grote vrijstaande woningen waarbij de voortuin groter is dan ons hele perceel thuis. We vinden de winkel en Sandra gaat naar binnen en ik blijf met Maxi buiten wachten op een bankje in de zon tot Sandra met de buit terugkomt. De buit bestaat uit een citroencake, kauwsticks voor Maxi en een flesje Duitse jajem.
We wandelen rustig terug en we zijn droog “thuis gekomen”. Nog geen 10 minuten later begint het te druppelen en daarna hoost het niet alleen, er barst een hevig onweer los. Telkens als we denken dat de regen minder heftig wordt zet de bui een tandje, of zeg maar een emmertje bij en gaat het nog harder gieten. We schenken maar een borrel in in de hoop dat we straks droog naar het restaurant kunnen lopen.
We komen droog in het restaurant en er zijn weinig bezoekers. De maaltijd is een stukje vlees en een paar aardappeltjes, een duur glaasje wijn en een prijzig flesje water. Een eerdere aanbeveling van lekker, veel en niet duur is blijkbaar achterhaald. We doen het er maar mee omdat de maaltijd die we voor vanavond hadden gepland nog thuis in de koelkast ligt. Maar de zon schijnt even en we zien het eerste blauw in de lucht van vandaag. Morgen zien we wel waar we uitkomen, we plannen in ieder geval de pont over de Elbe te nemen.
Geschreven door Salamijns.reisdagboek