Het is weer eens aan andere manier van wakker worden. Geknal ergens in de verte rond een uur of 7. Ik vermoed dat er jagers actief zijn en van de vroege morgen gebruik maken om wat wild af te schieten. De knallen zijn voor mij genoeg wakker te worden en te blijven, Sandra lijkt er geen last van te hebben en blijft tot een uur of 9 slapen.

Het is fris buiten, slechts een graad of 17 en dat zijn we niet meer gewend. Toch ontbijten we buiten en als een van de andere campinggasten voor een 2e keer voorbij loopt spreekt Sandra de man aan. “Jaap, ben jij Jaap?” vraagt ze en de man herkent Sandra na enig nadenken. Het zijn oud collega’s en na een kort gesprek stelt Jaap voor samen de honden uit te laten. Voor mij is een wandeling door het bos van bijna 5 km een flinke brug te ver en Sandra gaat met Maxi graag mee. Ik zoek een plekje in de zon en lees mijn boek uit.

Het is een leuke wandeling met Jaap en zijn Rhodesian Ridgeback, zonder Ridge weliswaar. De eerste kilometer daagt Storm Maxi voortdurend uit om te spelen en schopt haar een keer onderuit. Ze lijkt er geen last van te hebben en loopt dapper verder. Tijdens het lopen halen we herinneringen op en veel collega’s passeren de revue. Jaap is vele jaren eerder gestopt bij Erasmus toen de schadeverzekeringen werden afgestoten. Hij mocht eruit met 61 1/2, dat kon toen nog. We besluiten de iets langere wandeling (een afslag voorbij gelopen tijdens het kletsen) met de conclusie dat we er beiden niet slechter van zijn geworden.

Terug op de camping drinken we koffie met de vrouw van Jaap, Els, die ken ik van haar vrijwilligerswerk bij de SWOP in Nootdorp. We hebben een gezellig gesprek. Storm ligt vast aan een hele lang lijn en draait zich wel vier keer rond om de tafel, Maxi lukt dat niet maar ze probeert het wel. De middag houden we ons rustig met lezen.

Na de eenvoudige avondmaaltijd ruimen we vast wat op. Er wordt regen verwacht en we willen niet met een natte luifel weggaan.

Het was weer een geslaagde dag.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek