We hebben een goede nacht gehad en worden wakker met het geluid van fluitende vogels en de zon die door het dakluik schijnt. Hoe anders is het dan gisteren met zware regen en onweer. De bestelde broodjes zijn er om half 9 nog niet dus we ontbijten maar met wat we bij ons hebben. Als we even na 9 uur de huishoudelijk werkzaamheden gedaan hebben zijn de broodjes er wel dus die nemen we maar mee voor later.
We gaan op weg richting Wischhafen om de pont over de Elbe te nemen. Maar het kost flink wat tijd om daar te komen maar het mooie groene landschap maakt het de moeite waard. We zien vele kleuren groen zonder ook maar één door glysofaat geel gespoten stuk land en dat valt ten opzichte van Nederland echt op. Wat ook opvalt zijn de vele windmolens die er staan, maar bijna allemaal staan ze stil.
Tegen 12 uur komen we aan bij de rij die voor de pont staat te wachten en als ik aansluit en uitstap zie ik een flinke file. Er is geen indicatie van de wachttijd maar de lengte is een goede kilometer volgens de TomTom. Reserveren kan niet dus iedereen die in de rij staat moet wachten. Met stukjes en kleine beetjes komen we verder en we beseffen weer hoe fijn het is in een camper te reizen. We hebben een koelkast met eten bij de hand, net als een toilet. We lunchen terwijl we wachten en Sandra laat Maxi even een plas doen, echt opschieten doet het niet. Achter ons groeit de rij wachtenden verder aan en eigenlijk zijn we nog mooi op tijd denk ik. Na een goede 2 uur kunnen we aan boord van de veerboot die bijzonder handig wordt gevuld door het personeel. Ze zien op het oog welke auto waar in welke volgorde neergezet moet worden om maximaal de ruimte te gebruiken. De overtocht zelf duurt een klein halfuurtje en we kunnen weer en route.
De navigatie stuurt ons een klein weggetje op dat doet denken aan de wegen die we kennen van Schotland, alleen de uitwijkhavens ontbreken hier in zijn geheel. De randen van de weg zijn diep en zacht, het is dus een kwestie van ver vooruit kijken en hopen dat de tegenliggers dat ook doen. Daarnaast is het wegdek van abominabele kwaliteit en we rijden regelmatig niet harder dan 30 km per uur. Na een dik half uur komen we gelukkig op wat bredere en betere wegen. We zien ook hier windmolenparken met misschien wel meer dan 100 windmolens, en ze staan bijna allemaal stil. Oké, er staat weinig wind maar dan verwachten we toch dat ze die gebruiken?
Na een stukje snelweg komen we weer op kleinere wegen richting van ons doel van vandaag, Friedrichstadt. We vinden de camperplaats en een plekje dus dat is makkelijk gedaan. Minder makkelijk is het aanmeldsysteem waar we eigenlijk geen wijs uit worden. We hebben betaald en een formulier met gegevens ingevuld en achtergelaten dus ze zoeken het verder maar uit.
De zon schijnt en we zetten de stoelen buiten en genieten van de warmte.
Als we een beetje uitgerust zijn van de best lange rit besluiten we naar het centrum van Friedrichstadt te lopen. We worden aangenaam verrast door de oud-Hollandse gevels en de gezellige sfeer in de voetgangerszone in het centrum. We vinden een Eiscafe en bestellen een ijsje en die smaken opperbest. Als we bijna terug zijn bij de camperplaats klimmen we nog even de dijk op die vlak achter de Cp ligt. We worden beloond met een mooi uitzicht over de rivier de Eider en een vragende blik van de schapen die er rondlopen.
We zitten lang nog buiten en plannen een rit voor morgen. We hebben 2 best lange reisdagen achter de rug dus vanaf nu worden het aanzienlijk kortere ritten. Tegen 9 uur wordt het fris en gaan we naar binnen. We hebben een heerlijke dag gehad.
Geschreven door Salamijns.reisdagboek