We weten niet waarom maar we hebben beiden een slechte nacht achter de rug. Om 7 uur kijken we elkaar weer aan en stappen uit bed. Buiten schijnt de zon en ondanks een licht briesje is het lekker ontbijten aan de picknicktafel die daar staat. Even na 8 uur rijden we weg naar ons eerste doel, de haven van Rodby. We hebben gisteravond de boot geboekt voor de overtocht naar Puttgarden en we worden om uiterlijk 11 uur verwacht.

De rit verloopt vlot en zoals we inmiddels gewend zijn is het verkeersbeeld rustig ook al wordt het steeds drukker als we dichter bij de haven aankomen. Op ons ticket staat dat we de gele lijnen moeten volgen maar als we aankomen is er geen gele lijn te zien. Er is en wordt geasfalteerd en we rijden een poort door in de hoop dat we ons daar kunnen melden. Dat was wel de hoop maar niet de werkelijkheid. We staan op het terrein van het vrachtverkeer en mogen daar niet verder naar de goede baan. En ondanks dat we eigenlijk het niet mogen rijden we maar tegen de stroom in terug naar een poort waar we weer eruit kunnen. Het is laveren tussen ongeduldige buschauffeurs en coulante vrachtwagensbestuurders en met de nodige aanwijzingen van Sandra komen we eruit. Even stressen is het wel! We pakken een andere poort en op de laatste meter staat een gele streep en boven de poort staat een geel autootje afgebeeld. Als we daar eenmaal zijn is het snel geregeld want na het scannen van de barcode op ons digitale ticket kunnen we aansluiten in de rij.

Na een halfuur wachten kunnen we aan boord als een van de laatsten want van de volgorde van laden snappen we niets. Wie later kwam ging eerder naar binnen en wie er al stond moest wachten. We krijgen een plaats toegewezen op het dek met vrachtverkeer, met dezelfde vrachtwagens waar we eerder tussen gestaan hebben! We zetten een bak water neer voor Maxi en verduisteren de camper zodat ze ongestoord een tukkie kan doen terwijl we overvaren. Wij klimmen 3 verdiepingen omhoog en omdat we pas laat aan boord gekomen zijn staat er al een lange rij bij de koffiebar en in het restaurant. De meeste stoelen zijn al bezet en we lopen verder naar boven voor een frisse neus. Het is best aangenaam aan dek en we zien dat het druk is op het water en aan de horizon zien we het zoveelste windmolenpark op zee. De overtocht duurt ongeveer 3 kwartier en we zijn mooi op tijd terug in de camper om van boord te gaan.

Het eerstvolgende doel is nu een plek te vinden om het toilet te legen want dat kon op de laatste overnachtingsplaats niet. We zien eerst een supermarkt en doen inkopen en vinden daarna een gratis verzorgingsmogelijkheid bij een wasstraat. Als het cassettetoilet leeg is en het vuil water geloosd gaan we weer verder. Het wegdek is van abominabele kwaliteit en maar veel andere opties om zuidwaarts te komen zijn er niet. Als het lang zo doorgaat kiezen we er voor om toch maar een keer de snelweg te nemen en dat scheelt gelijk een uur reistijd.

Na een dik uur komen we aan in Lubeck en ook vandaag heeft de TomTom, niet voor de eerste keer, de wegafsluitingen niet verwerkt. Hij wil ons telkens straten insturen die of opengebroken zijn en waar autoverkeer verboden is. Op gevoel draaien we een paar straten in en vinden een plaats waar we kunnen overnachten. Het is een groot, oud en hobbelig parkeerterrein waar je voor €10 mag overnachten met een prullenbak als enige luxe. We doen het toch maar want we zijn moe en toe aan een late lunch.

Na de lunch gaan we de stad in en Lubeck blijkt een mooie, oude Hanzestad te zijn die volop bruist van het leven. Opvallend zijn de hoogteverschillen is de stad en het grote aantal kerktorens dat we zien. We maken een flinke wandeling door de stad en Maxi hobbelt lekker mee. Ik vind in een van de vele winkels een mooie vervanger voor de bij mijn val in Middelfart beschadigde regenjack en we gaan op zoek naar een mogelijkheid om een ijsje te nuttigen. Het vergelijkend ijsonderzoek dat we in Denemarken gestart zijn loopt nog even door. We zien wel leuke terrasjes maar de meeste zitten vol. We vinden wel een mogelijkheid en kiezen een heerlijke coupe, Sandra met tropisch fruit en ik met aardbeien en rabarber. Terwijl van het ijs genieten meldt buienradar dat er straks regen, veel en langdurig regen! Als de ijsjes genuttigd zijn gaan we terug richting camper en we zijn net op tijd binnen als de eerste druppels vallen.
De camperplaats loopt intussen snel vol en wij gaan na een paar glaasjes water aan de borrel. We vieren dat we vandaag 42,5 jaar getrouwd zijn en daar mag op gedronken worden vinden wij.

Sandra maakt vanavond weer een heerlijke salade en met een hamburger erbij genieten we samen op deze feestdag. De miezer is inmiddels overgegaan om een stevige bui dus het is straks lootje trekken wie met Maxi naar buiten mag.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek