We gaan slechts 2 uur verder het volgende schiereiland op, Galveston.

Onze campground eigenaars hebben we totaal niet gezien, dus vertrekken we zonder met hun af te rekenen.
Ze hebben mijn creditcard gegevens dus kunnen ze altijd nog afrekenen, ben benieuwd😈.

De storm van de nacht is teruggevallen naar een windkracht 4, terwijl wij de ferry op rijden.
Als enige camper wordt ik tussen twee rijen auto's door, de man aan het eind staat gespannen te wachten of me dat lukt.
Het heeft de breedte van europa dus voor mij geen probleem voor de gemiddelde amerikaan een ramp.😜
We staan helemaal vooraan nu en dat is niet helemaal fijn met dit weer.
Het zoute buiswater slaat helemaal over de boeg heen en de camper krijgt de volle lading over zich heen. Ik zet de ruitenwissers even aan om nog wat te kunnen zien terwijl de rest als zout opdroogt. Gelukkig is het meeste van kunststof en besluit ik op de camping de voorkant even goed af te spoelen, 's nachts gaat er ook nog een stevige regenbui over, prima geregeld. Ooit ben ik met mijn Citroen (lelijke eend) in een zoutmeer in Tunesie gereden en in een plas met zout terecht gekomen, het ding roestte in 6 maanden onder m'n kont weg, vandaar mijn voorzichtigheid.

De knie van Astrid begint heel langzaam (met veel koelen) weer wat dunner te worden. Lopen helaas nog over korte afstanden. Dus verplichte rustdag, nou ja, brood en koekjes bakken🥖🍪.

Onze volgende stop is Fulton bij Corpus Christi (Texas). Hier hebben we 3 nachten om het vliegdekschip USS Lexington te bezoeken, het rondje golf stellen we nog even uit.
Het vliegdekschip is bijzonder, het heeft de aanval op Pearl Harbour overleefd en doet nu dienst als museum.
Helaas hebben ze alleen parkeerplaats voor gewone auto's, dus zoeken we even in de omgeving. We zijn er vroeg dus nog te doen, ik zie een bord "Hele dag parkeren voor 5$" midden in een stuk grasveld.
Dus als enige staan we dan op "parkeerplaats", er is ook niemand voor het geld.

Gelukkig hebben we dikke jassen aan want de temperatuur met de koude wind is, zeker op het vliegdek, steenkoud.
Toch een bijzondere belevenis. Het is een immens schip, maar als landingsbaan wel heel erg kort.
We kunnen overal enorme stukken informatie op eigen telefoon bij krijgen, dat gaat ons iets te ver, gewoon genieten van dit stukje geschiedenis.

Het stuk wandelen naar Fulton, de volgende dag, gaat langzaam doch gestaag. We kopen in een lokaal viswinkeltje een stapeltje inktvis, dit soort zaakjes bestaan hier nauwelijks meer. Alles is tegenwoordig immense supermarkten. De eigenaar vraagt onmiddellijk waar we vandaan komen, als we in het Nederlands overleggen. Aardige Mexicaan, we zijn er niet zeker van of hij weet waar Nederland ligt😁.
Gieren en pelikanen zijn welkome gasten op onze wandeltocht terug.

We krijgen de afrekening van de bijzondere camping, ze hebben het keurig van de creditcard afgeschreven, hoeven we ons niet schuldig over te voelen🥳🥳

We zijn intussen meer dan 5 maanden onderweg en 13000km met de camper afgelegd. Er zitten wel eens moeilijke dagen tussen, maar we zijn nog steeds sterk bezig🥳🥳🥳🥳

Geschreven door Rinuss.travels