Dachten wij dat we al risico's namen, een echtpaar Duitsers verwachten hun camper op de 30ste september, alleen ze hebben geen verzekering kunnen krijgen. Omdat ze een afzetcamper hebben dat volledig onbekend is willen de verzekeraars er niet aan. Dus zitten ze straks met een camper waar ze geen meter mee mogen rijden, waar ze ook niet mee naar Amerika kunnen.

Ze zeggen we blijven wel hier staan voor 8 maanden, het idee van overwinteren in Canada in zo'n kleine camper is ronduit......???
Ze hebben dezelfde verzekeraar als wij benaderd, dus wij kunnen ze ook niet verder helpen.

In de ochtend hebben we een prima wandeling naar het havendorp Lockeport gemaakt. Weer een trail van een treinspoor gebruikt, er lag zelfs nog een klein stukje rails. De trein heeft ooit, over een keurig aangelegde strekdam, het dorp bereikt.
Wij kunnen er ook over en treffen het kadaver van een hert op de stenen wrs is het dier te water geraakt en geëindigd op de dam.

In het dorp is de tijd al heel lang tot stilstand gekomen. Langharige, langbaardige en tandeloze oudjes schuifelen over de trottoirs richting het lokale winkeltje voor alles. Een gezellig bord voor ander winkeltje, geeft de voornaamste bezigheid weer, breien.
Ze verdienen hun geld met kreeftvissen, al een paar eeuwen, denken we.
De rust straalt ervan uit, voor ons hoeft het nou weer niet zo rustig...

De volgende dag in Lunenburg terug. Zo gauw we binnen stappen krijgen we lachend ons pakketje aangereikt, we zijn hier nu al bekend, "die rare Hollanders met hun toilet".
Het is een echte regendag, dus repareren binnen is helemaal geen vervelend werkje, behalve dan dat bij het verwijderen van het toilet de "zwart water tank" open ligt en een wel heel .......... lucht afgeeft.🤢🤢

Gelukkig is het met 20 minuten gepiept en kunnen we het toilet weer lekker door doorspoelen. Het maatbekertje gaat weer zijn oude functie vervullen en de kast in.🥳💧💧

Vanochtend hebben we het Glooscap trail langs Walton gereden met de camper. Speciaal aanbevolen als zijnde een must route langs de noordelijke kust.
De weg is het eerste stuk gewoon slecht, maar wordt allengs beter. Een heel mooi uitzicht over de baai trekt aan ons voorbij.
Het blijft droog en ook het zonnetje laat zich zien, de temperatuur is slechts 16 graden.

Door de engte die hier het schiereiland met het vasteland verbindt, ontstaat een enorm getijden verschil.
We stoppen op een plek waar het zoetwater moerasland zich verenigd met het zoute getij.
Al het water is hier bruin, de riviertjes voeren het bruine slib naar de zee. Er liggen nog de peilers van een oude brug, bij het uitkijkpunt.

We besluiten om na 2 dagen rijden weer een golfdag in te lassen. Dus morgen golf, we nemen de camper naar de golfbaan mee, goedkoper dan een taxi. We zitten bij het plaatsje Truro.

Geschreven door Rinuss.travels