Na 2 dagen hebben we 1200 km vanaf Halifax gedaan en nemen we een dagje rust om alle emoties even te laten bezinken.
We zouden cap Cod op zijn gegaan maar dat blijkt een heel lang strand te zijn, dat intussen uitgestorven is.

We kunnen op de campground propaan gas tanken en onze tankman stopt hem helemaal vol. Handig denk ik tot de ellende begint. Het stinkt naar het gas als we een tijdje binnen zitten, de meter staat staat voorbij de 100% en het aftapkraantje staat te lekken. We proberen met het kraantje af te tappen, wat lukt, maar alles begint te bevriezen en de gasstank wordt onhoudbaar. Kachel op gas gezet, boiler op gas het lijkt te werken, maar de ellende is nog niet voorbij. Volgende dag onderweg loopt de temperatuur lekker op en begint de lekkage opnieuw, blijkt het overdrukventiel door de spanning gas te gaan lekken.
Het resultaat: tropisch warm binnen omdat we de kachel op 29 graden hebben staan met de buitendeur open. Na een paar uur loopt de druk iets terug en kan ik de afsluiting van het overdrukventiel weer verwijderen. Bij de volgende tankbeurt sta ik er met mijn neus boven op en niet meer dan 80% vulling.🥴😷

Om niet door alle grote steden waaronder New York te moeten gaan we richting de Blue Ridge mountains, dus van de kust weg. De temperatuur is prima 19 graden en 's nachts 8 graden. Als we met een bocht van 200 km om NY gaan raken we verzeild op een weg waar geen vrachtverkeer meer is. Astrid heeft een bord gezien waarop stond dat "commercial vehicles " niet waren toegestaan. Er verschijnen heel veel viaducten die vaak van een boog vorm zijn voorzien, er worden hoogtes voor de linker en rechter baan aangegeven. Intussen begint bij mij het hoofdrekenen van 3.55 meter naar feet 👣. De boog moet tenminste 12 voet zijn willen we eronderdoor kunnen.
Halverwege slaat de schrik toe de hoogte is 11 foot en 4 inches, snel ga ik naar de linker baan waar meer dan 12 foot staat. Het is druk dus even opzij is niet makkelijk, dus besluit ik links te gaan rijden. Dit is Amerika, men mag hier rechts inhalen. De snelheid hier is max 80 maar iedereen rijd 110 alsof er geen borden staan. De agressieve bestuurders toeteren en gebaren dat ik opzij moet, de meeste gelukkig niet.
Een heel eng half uurtje maakt het een helse rit. We hadden nooit op deze weg moeten komen, maar nergens is een waarschuwing voor de hoogte te vinden geweest.

Gelukkig hebben we dan weer een 6 baansweg, maar ook hier lijken de verkeersregels nauwelijks van toepassing.
Teveel mensen op een kluitje, New Jersey de meest hufterige chauffeurs, gelukkig bereiken we de Blue Mountains en wordt het verkeer weer rustig en de uitzichten weer mooi.
De camping lijkt louche als we aankomen, maar de volgende ochtend valt het wel weer mee, een frisse blik op een nieuwe rijdag.

Een uurtje nog door de drukte en dan rijden we over de Blue Ridge mountains en is het weer volop zon en hetzelfde geldt voor ons humeur. We eindigen bij een schitterende KOA (kampgrounds of Amerika) in Luray en als we een half uurtje in het zonnetje hebben gezeten, boeken we nog snel een nacht bij, dus 3 nachten totaal.

We worden heel snel in het afkoppelen van water en elektra en alles stouwen om te rijden. Bij het legen van de water/toilet tanks hang ik de afvoerslang in het putje en zet de afvoerpomp aan. Als ik omkijk denk ik "Shit, de shit stroomt voorbij", het verkeerde putje in het halfdonker gepakt. De camping ruikt als een beerput, snel de rest in het onder bladeren verstopte putje geloosd, tegen de tijd dat we terug zijn ruik je er niets meer van😜🤢🤢🤢.

Gisteren een rondje golf op een oude baan gerund door heel aardige maar nog veel oudere baasjes en we zijn heel blij met de elektrische kar. Het is hier echt extreem berggebied.
'S middags lekker in het zonnetje op de camping, wel wat frisser door de wind.

Vandaag naar een geweldig mooie grottenstelsel, we lopen er een uurtje door heen en raken niet uitgekeken.
We zijn echte grottofielen, en deze grot mag er echt zijn, wel heel vochtig het heeft vannacht hard geregend en dat werkt zich ondergronds nog een tijdje door. Genieten is het en we blijven foto's maken.

Dan door naar het Shenandoah national park. Echt een park voor Amerikanen, de skyline drive is een tocht door het park in je eigen auto/motorhome waarbij je op diverse plaatsen kan stoppen en fotootjes/selfies kan maken.
Uiterst lui, maar niet minder mooi en daar de tocht over de 1000 meter hoogte gaat is gezien de kou ook erg lekker binnen te zitten.
Door het steile stijgen en dalen rij ik bijna de hele tocht in mijn 2de (automaat) versnelling om niet te vaak de remmen te moeten gebruiken. Hier is de omgekeerde winter de bomen zitten nog vol in hun herfstbladeren, andere kleuren dan in Canada maar niet minder spectaculair. De zon is er nog steeds maar voor je lol ben je niet meer buiten, een ijzige wind komt uit het noorden.

Morgen vluchten we verder naar het zuiden hier gaat de temperatuur naar de -6 graden, wegwezen dus.

Geschreven door Rinuss.travels