We vliegen via Delhi naar Aurangabad.
Onderweg met ons busje hebben we pech, lekke voorband. Onze chauffeur heeft vaker met dit bijltje gehakt. Hij verwisseld de band binnen een half uur. Dat is maar goed ook want we zijn net op tijd om in te checken voor onze vlucht naar Aurangabad.
We nemen afscheid van Morali, die werkelijk voor alles gezorgd heeft de laatste 17 dagen. Altijd water aan boord, altijd stoppen als er iets leuks of bijzonders onderwegwas. En altijd bereidt om ons weer te volgen op brood of wijnjacht. Je realiseert je dan dat hij een heel belangrijke rol heeft in je ervaring van de reis. Met vlag en wimpel geslaagd.

We staan in te checken als een jonge dame vraagt of we haar koffer willen inchecken. Stom verbaasd roepen we: vergeet het maar, je weet nooit wat erin zit en hij staat wel op je naam.
Misschien moet ze extra betalen voor ruimbagage, erger kan het zijn als ze ons probeert drugs te laten smokkelen.

We eten van een buffet en lijken redelijk zeker dat er geen suiker in zit, wel is het behoorlijk 🌶.
We kunnen een glaasje wijn erbij krijgen, heerlijk ontspannen wachten we op onze vlucht.
We hebben 50 minuten vertraging. Hopen dat het geen problemen met onze verbinding gaat opleveren.
Het is goed afgelopen, we hebben onze koffers en het hotel ziet eer mooi uit. Echt Indiaas is de luizige staat van onderhoud, we lekker de ruimte.

Geschreven door Rinuss.travels