Om 8 uur starten we andermaal met de boot, terwijl wij ontbijten. Om 9 uur zijn we terug en nemen we afscheid van onze bemanning. Jammer dat we de luxe moeten verlaten, prima we hebben het hier wel gezien.😩🥱

60 km te gaan en 2 uur onderweg als we aankomen in Kumbalangy village. Omringd door backwaters is het een soort openlucht museum. We krijgen demonstraties van bamboebladeren vouwen, mandjes maken, mosselen koken, touw twijnen en vis vangen met een werpnet. Dat laatste doet hij heel mooi maar vangt niets. Op mijn vraag of de jeugd al deze vaardigheden nog heeft komt een ontkennend antwoord van de gids. Het zijn uitstervende beroepen.

We krijgen er ook een lunch bij tot onze verbazing, simpel doch smakelijk.

Dan een chinees visnet in volle actie, dat word nog steeds gebruikt. Mooi om te zien en er staan er hier honderden, komen we onderweg te weten. Dankzij de lamp boven het net worden 's avonds de garnalen gelokt en uit zee getild.
In de hitte midden op de dag gaan we een bootje in dat door een oude baas gepunterd word. We zetten een parasolletje op en verdwijnen in het mangrove bos. Best leuk, al is het dan weer een bootje.

Door naar het hotel Brunton Boatyard, mooi om te zien. We krijgen ruime kamers, alleen Lenny krijgt er eentje aan de andere kant van het gebouw. Dat ligt onmiddellijk aan een bootferry jetty, het lawaai is verschrikkelijk. Wel liggen er oordopjes op het nachtkastje, om het lawaai te dempen. Ze probeert een andere kamer te krijgen, maar het hotel zit vol.😤
Dit is behoorlijk balen want we zitten hier 2 dagen. Wij horen het geluid wel maar niet zo erg, wel vliegt er net een helikopter over van de naastgelegen Indiase Navelbasis. Je kan niet alles hebben 🤪

Geschreven door Rinuss.travels