Het busje is voor 7 personen en de chauffeur, het Mercedes merk voorop is namaak, dat geld ook voor het busje zelf.
Hoger dan 90 km/u gaat het niet worden, de motor gilt dan dusdanig, dat harder tot een acute einde zou leiden.
Toch lukt het vandaag om de 200km in twee en een half uur te doen, applaus voor het oude beestje👏👏.

We doen in een moeite de bloemenmarkt van Madurai aan. De drukte is overweldigend, je moet vooral oppassen voor sjouwers die enorme zakken met bloemen op hun hoofd dragen. Ze zien je gewoon niet staan. Astrid is angstig dat iemand tegen haar arm zal aanbotsen, wat zeker niet denkbeeldig is. Met veel voorzichtigheid weten we ons een weg te banen, de markt op. De luchtjes van al die bloemen is vermengd met de urine van koeien, geen geweldige combinatie.
We houden het snel voor gezien en na een korte stop bij het museum van Mahatma Gandhi, is het snel door naar het hotel.

Schitterend hotel met een klein privé zwembad in de achtertuin, helaas zitten er ook nogal wat muggen, dus kijken ernaar is ook leuk. De lunch in het hotel is prima. De middag gevuld met een bezoek aan het Tirumalai Nayak palace, eindelijk mogen we onze schoenen aanhouden. Mooi paleis en fraai gerestaureerd, het stamt uit de 17de eeuw.
Dan door naar de hoofdatraktie de Meenakshi tempel. Van buiten zoals de andere tempels, binnen heel fraaie shrines.
Geen camera of telefoon mag mee naar binnen. Zelfs geen sokken, de stenen vloer is door de zon bloedheet en we krijgen een lift met een elektrisch karretje voor gehandicapten. Met dank aan de gids.
Weer eens wat anders om geen film of foto te mogen maken, gewoon rondkijken voelt vreemd aan😋

De avond nemen we vrij, er zou in de tempel een ceremonie zijn van Shiva die gaat slapen. Meutes toeristen komen daarop af en mogen van een afstandje toekijken en weer geen foto's. We hebben op you-tube een filmpje gezien, we geloven het wel.

Geschreven door Rinuss.travels