Ik hoop niet dat dat onze slaapplaats wordt de komende 2 nachten, die straten van Philadelphia. Ik zal het even uitleggen. In april heb ik via de Agoda boekingsite, een zelfstandig appartement geboekt bij het centrum van Philadelphia waar we de komende 2 nachten zouden verblijven. Ik kreeg toen direct een mail van de eigenaar met de mededeling dat ik een dag voor aankomst een mail zou krijgen. Daarin zou o.a staan de toegangscode van het pand, de wifi-code, informatie over het parkeren en alle andere informatie die van belang zou kunnen zijn. Prima geregeld dacht ik toen. Gisteren had ik dus de mail moeten ontvangen, maar helaas pindakaas, niets binnen gekregen. Ook op de Agoda site en bij mijn reservering geen nieuwe berichten. Wat nu? Die informatie hebben we nodig om het pand binnen te komen, de auto te kunnen parkeren enz.

We hebben inmiddels de Amerikaanse telefoon aan de praat gekregen, dus gaan we maar bellen met Agoda, want van de host hebben we geen nummer. We krijgen, zo vroeg in de morgen om kwart over 8, verrassend snel iemand van Agoda aan de lijn. Leon belde, maar zij wilden alleen met degene spreken die de boeking gedaan had. Dus heb ik het gesprek overgenomen. Ze snapten in eerste instantie niet wat ik wilde hebben. Ze dachten een lijst met voorzieningen en extra's van het appartement. Nog een keer uitgelegd dat het meer is dan dat, namelijk hoe we toegang krijgen tot het appartement en het hoe en wat m.b.t het parkeren enz. Toen viel het kwartje, en snapte ze de noodzaak van het bericht.

Ze zouden de host gaan bellen en alsnog de mail met alle gegevens doorsturen. Ik heb gezegd dat wij onderweg niet bij onze mail kunnen, zonder WiFi. De oplossing was dat ze ons zouden terugbellen binnen een half uur, dus rond 9 uur. We hebben nog maar een bak koffie genomen en gewacht in de hotellobby.
Het werd steeds later en later. We werden maar niet gebeld. Toch maar weer eens mijn mail gecheckt, ik had tenslotte nog wifi omdat we nog in het overnachtingshotel waren. En... daar stond de mail van Agoda, met de instructies van de host op wonderlijke wijze opeens in mijn mailbox! Zonder daarover door Agoda op de hoogte te zijn gebracht.

Het meisje achter de receptie van het hotel wilde de mail voor ons uitprinten, het was nogal en uitgebreid bericht. Dan hebben we de noodzakelijke codes en informatie bij de hand als we bij het appartement aankomen. Uit het verhaal van de host blijkt dat we geen (vaste) parkeerplaats hebben, en het een crime is om een parkeerplek te vinden in de buurt van het appartement. Hij geeft daarover wel wat tips in de informatie-mail. We gaan het ter plekke vanmiddag wel bekijken!

We hebben er iig. mooi weer bij. De zon schijnt en het is een graadje of 17. Op zoek naar een mooie ontbijtplek. We crossen door de bossen en door de bergen, maar een ontbijt plek komen we niet tegen! We hebben af en toe het gevoel en de ervaring alsof we door de Griekse bergen aan het cruisen zijn.
Pas rond half 12 zien we bij het plaatsje Weissport een mooi picknickplaatsje bij een watertje. Daar gestopt voor een brunch deze keer. Nog een rondje door dit Trump-minded en historische dorpje gemaakt voor we weer op weg gaan.

We maken een tussenstop in Coplay, bij de"Schoefer kilns" van de oude cementfabriek Coplay Cement Company van dhr. David Saylor, de patenthouder van Portland cement sinds 1871. Wij hebben geen idee wat kilns zijn, maar destijds stonden ze in een gebouw van de cementfabriek. Alleen de bovenkant stak uit het dak. Het gebouw eromheen is in 1951 gesloopt. Men is achteraf blij dat deze bijzondere bouwwerken bewaard zijn gebleven. Ze zijn alleen niet goed bestand tegen de elementen. Het was namelijk nooit de bedoeling dat ze buiten zouden staan. Kilns blijken cement-ovens te zijn, voor hydraulisch cement. Even opgezocht toen we weer WiFi hadden. Het was in ieder geval weer even een lekkere wandeling. De temperatuur is inmiddels opgelopen naar 27°c!

We besluiten daarna om maar gelijk door te rijden naar Philadelphia. Dat is nog een kleine twee uur rijden. Gezien het verhaal over het parkeren en het feit dat we toch wel midden in de stad zitten, zijn we liever vroeger daar. Zeker gezien onze ervaring met parkeren in Quebec.

Na een rit door allerlei drukke voorsteden en wijken van de stad waar je nog niet dood gevonden wil worden, arriveren we rond vieren bij het appartement. We besluiten te proberen of we binnen kunnen komen, de koffers te dumpen, en dan als een razende op zoek te gaan naar een plek waar we wel mogen parkeren. Voor de deur mag het namelijk niet! En ik dacht nog wel iets geboekt te hebben incl. parkeren. 😀 Effe niet dus.
Onze tijdelijke buurvrouw komt ook net thuis. Ze is meer dan bereid uit te leggen waar we het beste kunnen zoeken in de buurt. Ze adviseert ook het zo snel mogelijk te doen omdat het nog voor de het spitsuur is. Een jonge man die voor de deur uitstapt is zelfs heel specifiek met plekken in de buurt. Twee straten verder vinden we inderdaad een vrije parkeerplek die hij had geadviseerd. Daar het is toegestaan de hele dag te parkeren. Over twee nachten pikken we hem wel weer op. Toch maar goed dat we vroeg gearriveerd zijn.

We lopen even de hoofdweg bij onze wijk af. We zien daar allerlei bussen af en aan rijden, en ouderwetse trams. Bij een tentje waar we alvast wat te eten halen vragen we na of er een metrostation in de buurt is. Maar die ligt nog wel 10 blokken verder. Een aardige stiefel. Bij het teruglopen komen we langs een brandweerpost. Een van de mannen zit buiten op een stoel. Wij zitten verderop op een bankje, duidelijk tegenover een halteplaats voor de bus en de tram. Leon besluit de brandweerman te vragen of 1 van de lijnen naar het metrostation gaat. Beter nog, 1 van de lijnen gaat rechtstreeks naar het centrum om de paar minuten. Die gaan we morgen maar nemen!

Nu terug naar het meer dan leuke en ruime appartement. Heel apart aangekleed en van alle gemakken voorzien. Morgen Philadelphia centrum bezoeken. Maar eerst lekker slapen straks.

Geschreven door Lee-en-han-reizen