Een goede nacht gemaakt , nadat we gisteren bij het restaurant een maaltijd met verse kreeft gegeten hebben. We kunnen er weer tegen.
Vandaag steken we de grens over naar Canada. Daar gaan we de komende 8 dagen rondtrekken. Maar eerst nog even hier ontbijten, met onze eigen spullen, en dan weer op pad.

Om half 8 zijn we, in een frisse, mistige wereld, weer op weg. Naar Cobscook Park gereden om een wandeling met uitzicht te maken. maar het is nog zo mistig dat die wandeling weinig zin heeft. Optie 2 is een wandeling naar het strand. Die zou moeten starten naast campingplaats 17. Daar staat uiteraard een tent. Maar we vinden het begin van het pad niet. Dus verlaten we onverrichter zaken het park weer.

De volgende bestemming is 2 uur rijden, en ligt in Canada. Daar is het ook direct een uur later. Toch wel fijn dat we bijtijds onderweg zijn. Dan is het, met dat uur vooruit, niet direct haasten om dingen te bekijken en te ontdekken.

We hebben weer de tussendoor route, dus we rijden over landelijke weggetjes, door kneuterige dorpjes en ervaren het platteland. Alleen doe je er langer over om van A naar B te komen. Maar dat is niet erg. We hebben tenslotte vakantie.

Om half 10/ half 11 zijn we bij de Canadese grens bij Saint Stephens. Nadat we de nodige prangende vragen hebben beantwoord over verdovende middelen, vuurwapens, verblijfsduur en plannen, mogen we doorrijden, Canada in. Op de snelweg is het opvallend rustig. Alle afstanden en snelheden worden weer in kilometers aangegeven.

We rijden naar Saint John voor de Reversing Falls Rapids. Een botsing tussen twee waterstromen bij opkomend hoog water. De 2 stromen zijn, vanaf zee, water uit de Fundy Bay, en vanaf de rivier, van Saint John's. We waren er dus op het goede moment. Het waren twee woeste stromen die botste. Als je er bij eb bent komen er 3 continentale platen bloot te liggen, nl. die van Afrika, Noord Amerika en Zuid Amerika. Die waren nu niet te zien.

Vanaf St. Martins, na een lunch aan een picknicktafel achter een benzinestation, rijden we een stukje voor de Fundy Trail Parkway begint. Deze loopt langs de Fundy Coast, waar helaas vandaag een dikke zeemist hangt. Het is eb, en dat geeft bijzondere plaatjes van boten die droog liggen, en kun je wandelen over de zeebodem. De uiteindelijke Parkway laten we voor wat het is, want Can$ 28 voor twee personen om zelf een stuk langs zee te rijden was aardig aan de prijs.

Dus nog geen uurtje later rijden we weer dezelfde weg terug langs de Fundy Coast en is het totaal anders. Het water bij het strand heeft de zeebodem doen verdwijnen. In haventje komen de boten langzaam weer in het water te drijven. Onvoorstelbaar hoe snel het gaat. Op beide plekken nogmaals gestopt om foto's te maken.

We vervolgen onze route door de bossen en over de heuvels met telkens wel ergens water, en af en toe eens ergens een huis. Helaas ontbreekt nog steeds de zon. Alhoewel de temperatuur met 25°c prima is. Rond een uurtje of 5 zin we bij onze overnachtingsplek, Pine Cone Motel in Penobsquis. Een leuk old school motel, dat redelijk is opgeknapt.
We worden ontvangen door een heel gedienstige Chinese eigenaar. Die, toen hij hoorde dat we uit Nederland kwamen, gelijk helemaal enthousiast was. Zijn zus woont in Nederland. Ze heeft in A'dam ooit haar man ontmoet!

Hij informeerde naar wat morgen onze plannen zijn. Toen hij hoorde dat het Fundy NP zou zijn heeft hij opgezocht wanneer het eb is, en we dus de mooiste dingen/rotsformaties van de zeebodem kunnen zien. Het hoogteverschil tussen eb en vloed is 25 meter!! Daarna liep hij nog mee naar de kamer om uit te leggen hoe alles werkte. Wel aardig en grappig!!

Daarna zijn we op zoek gegaan naar iets te eten, maar er is geen echt dorp, geen winkels. Toevallig zit er aan de overkant een motel, en daarnaast zit een restaurant Timberland. Dus daar maar aangeland.
We zitten daar, en krijgen de kaart van een alleraardigste jongedame. Als ze ons drinken komt brengen geeft ze ineens in het Nederlands antwoord. Helemaal opgetogen is ze, dat ze in deze uithoek zomaar even Nederlands kan praten. Ze is 8 jaar geleden vanuit Nederland (Amersfoort/Achterveld) naar Alberta verhuisd. Ze wilden nu eens in het oosten van Canada ervaren hoe het leven daar is. Ze hebben het een jaar gegeven. Het was het toch niet helemaal, dus vanaf volgende week reist ze in etappes weer terug naar Alberta.

Altijd leuk, die onverwachte ontmoetingen. Heerlijk gegeten, en voor onze kamer op het bankje nog een koffie gedaan. En weer een dag voorbij!

Geschreven door Lee-en-han-reizen