Pfffff, onze 10.000 stappen hebben we vandaag wel gehaald. We worden laat wakker vanmorgen. Het is ook doodstil op de camperplaats. Eerst ontbijten, dat doen we binnen, want het begint een klein beetje te regenen, even later regent het wat harder, maar om 11 uur is het droog en gaan we op pad. De temperatuur is met 24 graden nog steeds prima. We rijden eerst een stukje terug, want daar moet nog ergens een klif zijn, waar een kerkje heeft gestaan wat bijna naar beneden stortte. Het kerkje is daarom afgebroken, maar er moeten nog resten zijn die bijna in zee vallen. Ramptoeristen als we zijn, lijkt ons dat wel interessant om te bekijken. Daar aangekomen valt het een beetje tegen. Van het kerkje is niets meer te zien. Alleen het anker wat er voor lag is er nog en een vervallen kerkhofje. Nou ja, je kan niet alles hebben.
We rijden verder richting Skagen, het laatste stukje naar de noordelijkste punt rijden we tussen de duinen door. Als we aankomen bij een grote parkeerplaats, waar veel campers staan, worden we teruggestuurd, want die is vol. We rijden een stukje terug en doen zoals vele, we zetten de camper gewoon in de berm. Daarna lopen we naar de vuurtoren, de hoogste van Denemarken. Natuurlijk moeten we ook naar het punt lopen, waar de Skagerrak en het Kattegat samen komen. Het is best een heel eind lopen eerst door dik grind en daarna door rul zand. Maar ja als je er toch bent, kan je dat niet overslaan. Zo denken velen met ons, het is erg druk. We lopen in file en een fatsoenlijke foto maken van de plek zonder mensen erop, is echt niet mogelijk. Jammer, maar we hebben het gezien. We lopen het hele eind weer terug en gaan nog even de duinen in, want daar staan veel bunkers uit de 2e wereldoorlog. Die mogen ook nog op de foto.
We zijn nog maar net op weg richting Frederikshaven, of net na een rotonde, dus we reden gelukkig niet hard, 2 grote bonken onder de camper. We dachten gelijk dat er een band kapot was, Maar toen Kees in de spiegel keek, zag hij net nog een hond rollen en weg rennen. Daar waren we dus overheen gereden. We hebben beide de hond niet aan zien komen. Camper aan de kant en uitgestapt, maar de hond was weggerend, we hoorden wel gejank. Er stopten al gauw een paar auto's en er kwam een mevrouw bibberend aan, die was haar hondje aan het uitlaten en had het gezien. De eigenaar van de hond bleek iets verder aan de overkant te wonen. Kees erheen. De man bood z'n excuus aan en vroeg of we schade hadden, want het was zijn fout zei hij. Bij inspectie van de camper hebben niets kunnen ontdekken. We zijn na dit oponthoud maar weer doorgereden. Hoe het met de hond is afgelopen, geen idee. Maar we waren wel enorm geschrokken. Inmiddels was het na al dat gedoe wel al half vijf, dus hoog tijd om een plekje zoeken. Even buiten Frederikshaven, is een camperplaats aan een haven. Altijd gezellig. Dus daar staan we nu, met uitzicht op vele zeilboten. Na een poosje komt er een camper bij uit Liechtenstein, met een man alleen erin. Hij vraagt aan mij, hoe hij moet betalen en gaat een kaartje kopen. Als hij terug komt, blijkt zijn camper op slot te zitten en zijn sleutel ligt binnen. Wat nu, er moet een garage of zo gebeld worden. Een hulpvaardige Deen die hier ook staat, helpt hem om dat te regelen. Die Denen zijn trouwens allemaal super aardig. Er blijkt dat er hulp moet komen uit een plaats hier verderop en dat kan wel even duren. Maar na ongeveer 2 uur komt er een grote sos wagen voorrijden om het probleem op te lossen. Dat viel nog niet mee. Maar na een half uur en veel gedoe met een grote haak, is de deur eindelijk open en de Liechtensteiner 250 euro armer. Een dure les.
Dat waren dus weer aardig wat belevenissen voor een vakantiedag. O nee, als klap op de vuurpijl komt er net ook nog een pittige onweersbui op ons dak.

Geschreven door KeesenMarijkeopAvontuur