We worden vandaag opgehaald door 2 busjes, om een tocht de omgeving te maken en te lunchen bij een Berber familie. We rijden door een woestijn van rotsen onder een prachtige blauwe lucht. Het is hier verder uitgestorven en heel indrukwekkend. We gaan eerst richting de "blauwe" rotsen. Ze zijn niet echt blauw maar door een Belgische kunstenaar hoofdzakelijk blauw geverfd, maar ook wat wit en roze. Heel apart om te zien. We maken een wandeling door deze woestijn met enorme rotsblokken. Uiteraard veel foto's gemaakt. Het is ook moeilijk kiezen welke foto's het mooist zijn, alles is even prachtig. Hierna rijden we over zeer smalle weggetjes met enorme ravijnen ernaast naar onze volgende bestemming. In deze woestenij ligt een prachtige oase, waar we 3 km doorheen wandelen. Zo mooi en indrukwekkend allemaal. De Berber vrouwen die we tegen komen, duiken gelijk in hun sluier. Je ziet hier heel veel gesluierde vrouwen. Na de oase gaan we uit de vallei de bergen weer in en komen bij een dorp wat er heel erg vervallen uitziet, waar nog maar 3 families wonen en waar ons restaurant staat. Langs een onmogelijk klein en hobbelig paadje lopen we naar de woning van een Berber familie. De man loopt voorop, wat een verrassing als we binnen komen. Eerst schoenen uit, de kamer ligt vol tapijten en er staan lage banken rondom, allemaal even kleurig. Eerst komt de man rond met water en zeep om handen te wassen. Dan wordt het eten binnen gebracht. Een voorgerechtje en als hoofdgerecht een tajin met kip en groenten. Alles even heerlijk en door de vrouw des huizes zelf gemaakt. Die niet gesluierd is en we gewoon op de foto mogen zetten. De 2 zoontjes komen zich ook bij ons vermaken, als ze mijn telefoon zien, waar ik foto's mee maak, zijn ze daar net als alle kinderen gelijk mee bezig. Ik heb de jongste van 6 foto's laten zien van Nederland. Hij kijkt zijn ogen uit. Na de maaltijd krijgen we uiteraard thee met een biscuitje. Ook mogen we foto's maken van de rest van het huis. Ziet er allemaal even netjes uit. Dan gaan we gauw terug, want de lucht betrekt en het onweert al in de verte. Als het hard gaat regenen komen er stenen naar beneden en is de weg niet meer begaanbaar. Na weer een mooie tocht terug met toch nog wel even regen, komen we weer terug op de camping, waar na een half uur de zon weer schijnt. Dit was weer zo'n geweldige bijzondere, prachtige belevenis.
Geschreven door KeesenMarijkeopAvontuur