Vanmorgen laten we Agadir en de kust achter ons. In de meeste grote plaatsen zijn er regelmatig politiecontroles, je ziet onderweg ook regelmatig een politieagent onder een parasol langs de weg staan. Wij mogen steeds doorrijden. Bij elke camping is er trouwens dag en nacht bewaking, in Agadir zelfs bewapend. We voelen ons overigens nooit onveilig. We wagen ons weer in het vreselijk chaotische verkeer. Na zo'n anderhalf uur door worstelen, komen we steeds dichter bij de bergen en wordt het ook een stuk rustiger. Onderweg veel cactus bossen, waar vruchten aanhangen, die volop bij de kraampjes of langs de weg te koop zijn. Het is prachtig in de bergen, de rotsen zijn dan weer okergeel, dan weer licht groen of roestbruin. Jammer op de foto's komt dat toch niet zo goed over, de werkelijkheid is veel en veel mooier. Hoe hoger we komen, hoe kouder het wordt, we zien zelfs de 19 gr. langs komen. Dat is lang geleden. In de verte zien we een onweersbui, waar we gelukkig niet inkomen. Hoog in de bergen ligt ook een verlaten dorp, bijzonder om te zien. Op een gegeven moment wordt de weg steeds smaller. Eigenlijk geschikt voor 1 auto. Gelukkig is aan allebei de kanten een stuk harde berm, zodat je uit kan wijken. Het is oppassen geblazen. Om een uur of 5 komen we eindelijk aan op een kleine camping in de buurt van het centrum. Met prachtig uitzicht op de bergen.
Daar horen we de verhalen van iedereen hoe de reis gegaan is. 1 camper moest uit de berm getrokken worden, door een Marokkaanse truck. Hij had geen grip meer, en kreeg hem niet meer rijdend. Dus dat was spannend. Gelukkig goed afgelopen.
Geschreven door KeesenMarijkeopAvontuur